Page 426 - alberto moravia_Макет 1

Alberto Moravia

Adәtәn, әrlәr ya haradasa xidmәt edir, ya da ticarәtlә
mәşğul olurlar; başqa mәşğuliyyәtlәri yoxdusa, onda dostlarla
gәzmәyi xoşlayırlar. Mәnsә Anyezeni bir dәqiqә dә tәk qoy-
murdum; hәmişә onun yanındaydım, hәtta biş-düş elәyәndә
dә böyrünü kәsdirib dururdum. Ola bilsin, bu, sizi
tәәccüblәndirәcәk, ancaq sizә deyim ki, mәnim biş-düşә xüsusi
azarım var, odur ki, hәr gün naharöncәsi önlüyü taxıb mәtbәxdә
ona kömәk edirdim. Hәr işә, az da olsa, әl yetirirdim: kartof
tәmizlәyir, noxudu arıtlayır, әti döyüb hazırlayır, pilәtәnin
üstündәki qazanlara göz qoyurdum. Elә yaxşı kömәk elәyirdim
ki, Anyeze tez-tez deyirdi:
– Bilirsәn nәdi… götür hamısını özün elә… başım ağrıyır,
gedim bir az uzanım.
Belәcә, mәn naharı tәkbaşına hazırlayırdım; kulinariya
kitabının kömәyi ilә hәtta yeni yemәk növlәrini dә sınaqdan
keçirirdim. Heyif ki, Anyezenin yemәyә xüsusi meyli yox idi,
axır vaxtlar isә iştahası tamamilә küsmüşdü, nimçәdәki xörәyә,
demәk olar ki, heç toxunmurdu da. Bir dәfә guya zarafata
salıb dedi:
– Sәhvәn kişi doğulmusan, sәn ağıllı-başlı qadınsan, özü
dә evdar qadın...
Boynuma alım ki, bu sözlәrdә müәyyәn hәqiqәt var: biş-
düşdәn başqa, mәn paltar yumağı da xoşlayıram, ütülәmәyi,
tikmәyi, asudә vaxtlarda hәtta dәrziliyi dә.
Dediyim kimi, Anyezedәn bir addım aralı durmurdum –
hәtta anası, yaxud rәfiqәlәrindәn kimsә yanına gәlәndә dә.
Bilmirәm, bir dәfә neyçünsә başına vurmuşdu ki, bәs ingilis
dili dәrslәrinә getsin. Onda mәn yalnız ondan ötrü ki, Anyezenin
yanında olum, özüm dә bu çәtin dili öyrәnmәyә girişmişdim.
Anyezeyә o dәrәcәdә bağlanmışdım ki, hәrdәn bu, lap
gülmәli görsәnirdi. Tәsәvvür edin ki, bir dәfә kafedә mәnә as-
tadan nәsә dediyini yaxşı eşitmәdiyim üçün durub dalınca düz
tualetә getmişdim; xidmәtçi qarşımı kәsib izah elәmişdi ki,
bәs bu tualet qadınlar üçündür vә mәnә ora girmәk olmaz.

426