Page 414 - alberto moravia_Макет 1

CİNNİ

İyul sәhәrlәrinin birindә, Melotso da Forli meydanındakı
suyu qurumuş fәvvarәnin yanında, evkalipt ağaclarının
kölgәliyindә mürgülәyәrkәn iki kişiylә bir qız mәnә yaxınlaşıb,
onları Lido di Lavinyoya aparmağımı xahiş etdilәr. Gediş
haqqının qiymәtini danışdığımız müddәtdә imkan tapıb
müştәrilәri diqqәtlә gözdәn keçirtdim: kişilәrdәn biri kürәn,
ucaboy vә cantaraqdı; solğun bәnizi boz torpağa, dәrindә
gizlәnmiş gözlәrinin rәngi mavi sәmaya çalırdı. Tısbağa
sağanaqlı eynәk taxmış arıq vә nәsә bivec görünәn ikinci kişi
ondan cavan, hәm dә qarabuğdayı idi; çox güman ki, tәlәbәydi.
Dalğalı saçları hәr iki tәrәfdәn sәrt vә uzunsov sifәtinә tökülmüş
ağbәniz qız isә çәlimsiz idi; sısqa bәdәni yaşıl paltarın içindә
elә arıq görsәnirdi ki, lap ilana bәnzәyirdi. Amma dodaqları
moruq kimi әtli vә qırmızı idi, gözlәri dә yaş kömür parçasıtәk
qara vә qәşәng; üstәlik, mәni elә işvәkar baxışla süzürdü ki,
sövdәlәşmәkdәn vaz keçmәyә qәrar verdim.
Belәcә, maşına әylәşdilәr. Kürәn kişi keçib mәnim yanımda
oturdu, o biri ikisi isә arxada. Tәrpәndik.
San-Paolo kilsәsinin arxasındakı küçәyә çıxmaq üçün mәn
bütün Romanı çәpinә keçmәli oldum, çünki bu, Ansioya
aparan әn kәsә yol idi. Yolüstü benzin doldurub, sürәti bir az
da artırdım. Hesablamışdım ki, mәsafә tәxminәn әlli kilometr
olacaq: indi saat onun yarısıydı, demәli, saat on bir üçün –
çimmәyin әsl vaxtında çata bilәrdik. Qız xoşuma gәlmişdi,
tanış olub girişmәk istәyirdim. Müştәrilәrim çox da vacib
zatlar deyildi. Lәhcәlәrindәn kişilәri әcnәbi saymaq olardı;
ola bilsin, Roma yaxınlığındakı koloniyalarda yaşayan
qaçqınlardan idilәr. Qız isә, әksinә, tipik italyan qızı, üstәlik,
romalıydı. Amma varlı romalılardan deyildi: yәqin, ya qulluqçu
işlәyirdi, ya paltarütülәyәn, ya da bu sayaq başqa bir peşәnin
sahibi idi. Bütün bunları düşünә-düşünә, hәm dә qarabuğdayı

414