Page 406 - alberto moravia_Макет 1

PÜŞK

Bazar günlәri dördümüzün – Remonun, Ettorenin, Luicinin
vә mәnim bir yerә yığışmağımız tez-tez olurdu; biz, adәtәn,
San-Paolo darvazalarının arxasındakı kinoklubun hәndәvәrindә
görüşürdük. Burada filmlәr artıq üçüncü dәfә göstәrilirdi,
ancaq әksәr halda biz onları görmәmiş olurduq, çünki bilet
almağa pulumuz olmazdı. Onda hәrәmizin on sәkkiz yaşı
vardı; dördümüz dә bekar, işsiz-gücsüz yeniyetmәlәr idik,
necә deyәrlәr, qәpiyә güllә atan vaxtlarımız idi. Daha doğrusu,
hәrdәn cibimizdә bir neçә soldi olurdu, amma biz o pulu
siqaret üçün qoruyub saxlayırdıq – hәr necә olsa, siqaret
kinodan daha vacib idi. Elә siqareti dә qәnaәtlә işlәdirdik: bir
yerә toplaşıb eyni siqareti, adama bir qullab almaqla, bir-
birimizә ötürә-ötürә çәkirdik.
Adәtәn, bazar günlәri hamı özünün әn yaxşı kostyumunu
geyinib çıxır. Bizim yaxşı paltarımız isә qardaşlarımızın,
yaxud atamızın geyilmәkdәn yararsız hala düşmüş köhnә-
kürüşü, nimdaşları olurdu. Misal üçün, mәnim geydiyim
kostyum qardaşımınkı idi; şalvarın әtәyini, pencәyin qollarını
evdә әynimә uyğun kәsib qısaltmışdılar, amma çiyinlәri gen
olduğundan pencәk әynimdә sallanırdı. Hәlә nә yaxşı ki,
pencәyin altından geyinmәyә qırmızı fufaykam vardı. Dik
yaxalıqlı bu fufayka mәnә әcәb yaraşırdı, çünki özüm sarışınam,
gözlәrim dә mavi. Heç o biri üç dostun görkәmi dә mәnimkindәn
fәrli deyildi: nә biçimsiz şallvarları әyinlәrinә düzәmәlli
otururdu, nә gödәkcәlәri, nә dә idman maykaları.
Bizi bir-birimizә dost edәn kasıblıq, ümumi arzularımız,
doğrulmayan xam xәyallarımız idi; biz hasara dırmaşıb futbol
matçlarına bir yerdә tamaşa edirdik (bilet almağa, әlbәttә ki,
pulumuz yox idi), yayda açıq sәma altında göstәrilәn kinoya
Luicinin pәncәrәsindәn birgә baxırdıq, özümüzü hansısa divar

406