Page 399 - alberto moravia_Макет 1

Alınan iş deyil

güclüyәm; iyirmi sәkkiz yaşda çәkim doxsan beş kilodur;
işlәdiyim mexaniki laboratoriyada kiçik avtomobili tәkbaşına
qaldıra bilirәm. Bax elә bu cür güclü olduğumdan adamlarla
rәftarımda daim diqqәtliyәm; danışdığım sözә fikir verir,
hәrәkәtlәrimә nәzarәt edirәm. Aydın mәsәlәdır: adam nә qәdәr
güclüdürsә, bir o qәdәr xeyirxah olmalı, çalışmalıdır ki,
gücündәn sui-istifadә etmәsin. Boyu zorla sinәmә çatan, bütün
qüvvәsi yalnız boğuq vә xırıltılı sәsdәn ibarәt olan Pina
(yadımdan çıxdı deyim ki, bu da mәnim xoşuma gәlir),
mümkündür ki, mәhz buna görә qaba hәrәkәtlәrә ehtiyac
duyur.
Amma başqa әlacım yoxdur, hәr necә olsa, gәrәk onunla
evlәnәm. Düzdür, hәrdәn ürәyimdәn keçir ki, Pinanı da, onun
bu axmaq maneralarını da rәdd edim getsin. Özü dә bu fikrә
düşmәyim çoxdan olmayıb, elә bu günlәrdә, Ostiya sәfәrimiz
vaxtı ürәyimdәn keçmişdi – hәr halda, srağagündәn gec ol-
maz.
Hәmin gün dәhşәt bürkü vardı: Romada, Ferraqostoda
hava nә dәrәcәdә qıza bilәrdisә, o dәrәcәdә qızmışdı. Özü dә
tәzә şey deyildi bu cür istilәr, düz iki aydı ki, davam edirdi.
Hәmin sәhәr Pinanın kinli ifritәyә dönmәsi dә, yәqin, bürkünün
şiddәtindәn idi. Biz küçәdә, onların evinin qarşısında görüşәrkәn
dәrhal xәbәrdarlıq da etdi:
– Bax ha, bu gün uğursuz gündür… bәri başdan deyirәm…
– Nolub, nәsә baş verib?
– Ağzını xeyirliyә aç… Nә baş verә bilәr ki? Heç nә.
– Onda nә sәbәbdәn deyirsәn ki, uğursuz gündür?
– Çünki sәbәb “b” hәrfiylә qurtarır.
Biz San-Paolo qatarına saat on ikinin yarısında mindik.
Adәtәn, günün bu vaxtı hәmişә tünlük olur. Mindiyimiz vaqon
ağzınacan doluydu, içәridә yalnız bircә boş yer vardı. Pina
yaydan çıxmış ox kimi dәrhal ora şığıdı, amma yaşca ondan
bir az böyük, solğunsifәtli arıq, sakit, ciddi, bir sözlә, Pinanın
tam әksi olan yaxşı tәrbiyә görmüş әdәbli bir qız hәmin yerdә
oturmağa hazırlaşmışdı. Pina o boş yeri elә-belә tutmadı,
әylәşmәk istәyәn qızın birbaşa altından sürüşüb özünü oturacağa

399