Page 371 - alberto moravia_Макет 1

ŞӘN KEÇӘN MӘCLİS

Biz neçә nәfәr idik? Altı. Aramızda iki qadın vardı –
Amilkarenin arvadı Adele, bir dә onların Terndәn olan qohumu,
Romaya qonaq gәlmiş Cemma. Dörd kişi dә biz idik: Amilkare,
Remo, Sirio vә mәn. Birinci sәhvimiz onda oldu ki, biz
mәclisә Sirionu da dәvәt etmişdik, – onda mәdә xorası vardı
vә çox sinirliydi; hәr xırda şeyin üstündә әsib-coşmağa hazır
idi. İkinci sәhvimiz onda idi ki, restoran seçmәyi Amikarenin
öhdәsinә buraxmışdıq. Üç nәfәrin hesabını ödәmәli olduğundan
qabaqcadan bilmәliydik ki, Amilkare xüsusi xәrcә düşmәk
istәmәz. Biz hamımız İndipendens meydanında toplaşarkәn o,
iki ayağını bir başmağa dirәyib israr elәdi ki, bәs onun yaxşı
tanıdığı restorana gedәk. Guya restoran lap yaxınlıqdaydı, әl
uzatsan çatardı; üstәlik, restoran sahibi dә onun dostudur –
hәm yaxşı yemәk verirdilәr, hәm dә orada bizimçün güzәşt
edilәcәkdi…
Gәrәk qabaqcadan ağlımıza vuraydıq ki, vağzalın
hәndәvәrindәki bu kasıb mәhәllәlәrdә bizi yaxşı nә gözlәyә
bilәr axı? Bu rayonda yalnız yolu Romadan keçәnlәr, bir dә
Makao kazarmasının әsgәrlәri olurdu, vәssalam. Vә biz düz
küçәlәrlә addımlaya-addımlaya tutqun, qaranlıq binaların
yanından ötüb keçdik. Hәmin axşam sәrt şaxta vardı, adamın
iliyinә işlәyәn әsl yanvar şaxtası. Yaxşı yemәyin ölüsü olan
Amilkare isә dil-boğaza qoymadan tәkrarlayırdı:
– Hә, dostlar, mәn özümçün birincidәrәcәli әsl yemәklәr
düzәldәcәm… Ciyәrlәrimi, böyrәklәrimi, mәdәmi, digәr daxili
orqanlarımı vecimә almadan yaxşıca yeyib-içәcәm. Adele,
sәni qabaqcadan xәbәrdar edirәm ki, öz adәtini yaddan çıxarıb,
bu axşam deyinmәyi heç ağlına da gәtirmәyәsәn.
– Mәnim yanımda necә istәyirsәn elә, sabah nәticәsinә
baxarıq, – öz şişman vә kefcil әrinin tam әksi olan cılız vә
mәhzun Adele ona cavab verdi.

371