Page 368 - alberto moravia_Макет 1

Alberto Moravia

bütün bu hәngamә Terraçinada baş vermişdi: sağ tәrәfimizdә
dağlar ucalırdı, sol tәrәfdә isә üzüm tәnәklәrinin arxasında
qaranlıq dәniz görsәnirdi.
– Sәndә әcәb yaxşı alındı! – Palombi yalnız bunu dedi vә
tәklif etdi ki, kömәk dalınca Terraçinaya gedәk.
Terraçina lap yaxınlıqda, bir neçә addımlıqda idi vә daim
qarın dәrdi çәkәn, yemәk barәdә düşünәn Palombi möhkәmcә
acdığını bildirib dedi ki, kranlı texniki yardım maşını yalnız
bir neçә saatdan sonra gәlib çıxacaq, hәlәliksә osteriyaya baş
çәkmәk pis olmazdı.
Belәcә, qәlyanaltı axtarmağa yollandıq. Amma saat on
ikini keçmişdi. Hava hücumundan bәrk zәrәr çәkmiş dairәvi
meydanda tәk bircә kafe vardı, tәrslikdәn, o da bağlıydı. Biz,
çox güman ki, dәnizә doğru gedәn hansısa balaca bir küçәyә
burulduq. Bir azdan aralıda işıqlanan lövhәni görüb addımları -
mızı yeyinlәtdik. Bu, hәqiqәtәn dә, osteriya idi, amma şüşәli
qapısının dәmir pәrdәlәri yarıyacan aşağı endirilmişdi – demәli,
qәlyanaltı bağlanırdı. Pәrdәlәrin axıracan aşağı salınmaması
içәri boylanmağa imkan verirdi.
– Görәrsәn, bizi içәri buraxmayacaqlar, – Palombi bunu
deyib aşağı әyilidi vә şüşә qapıya baxdı.
Mәn dә aşağı әyildim. Bu, bir neçә stol-stulu vә piştaxtası
olan adi kәnd yemәkxanasıydı. Stullar stolların üstünә
çevrilmişdi. İtaliya әlindәki döşәmәsilәnlә içәridә sәliqә-
sahman yaradırdı. Zalın o başında, piştaxta arxasında hansısa
qozbel dayanmışdı. Mәn indiyәcәn cürbәcür qozbellәrә rast
gәlmişәm, amma belәsini heç vaxt görmәmişdim. Başı çiyinlәri
arasında itib-batmış, kürәyinin donqarı başının üstünә vurub
çıxmış bu әcaib mәxluq әlini üzünә dayayıb kinli gözlәri,
qәrәzli baxışlarıyla qızı süzürdü. İtaliya döşәmәni tez süpürüb
qurtardı; bu vaxt qozbel nәsә dedi, qız da fırçanı piştaxtaya
söykәyib ona yaxınlaşdı, boynunu qucaqlayıb uzun-uzadı
öpdü. Sonra yenidәn fırçanı әlinә götürdü vә sanki rәqs edә-
edә zalın ortasında fırlanmağa başladı.

368