Page 365 - alberto moravia_Макет 1
P. 365
Yük maşınının sürücüsü
Qızın göz deşәn açıq-saçıq görkәmi vardı – başqa söz
deyә bilmәzsәn. Qeyri-adi dәrәcәdә uzun bel, uzun boğaz vә
düz baldırlarınacan әndamına kip oturmuş nazik sviteri yırtıb-
çıxan dik sinә. Qara saçlı balaca başı, iri, yaşıl gözlәri vardı.
Amma ayaqları qısa vә әyri idi, lap elә bil dizlәrini qatlayıb
gәzirdi. Bir sözlә, gözәl qız deyildi, – intәhası, gözәldәn daha
yaxşı idi. İtaliya bunu mәnә elә ilk sәfәrimizdәcә sübut etdi:
Çistern yoxuşunu qalxanda sükan arxasına Palombi keçmişdi,
qız da әlimi әlinә alıb yaxşıca sıxırdı. Mәnim Palombini әvәz
elәdiyim Velletriyә çatana qәdәr İtaliya belәcә әlimi ovcunun
içindә saxlayıb buraxmadı. Yay fәsli, saat dörd radәlәri, günün
әn isti vaxtıydı – bizim әllәrimiz tәrdәn islanıb sürüşkәn
olmuşdu, amma qız hәrdәnbir öz yaşıl qaraçı gözlәrini gözümә
zillәyirdi vә onda bütün varlığımla hiss edirdim ki, xeyli
müddәtdi mәnimçün yalnız asfalt zolağından ibarәt olmuş
hәyat tәzәdәn üzümә gülümsәmәyә başlayır. İndi mәn axtardı -
ğımı – haqqında düşünmәk mümkün olan qadını tapmışdım.
Çisternlә Velletri arasındakı yolda Palombi maşını saxlayıb
şinlәri yoxlamaq üçün yerә düşәndә mәn bundan istifadә edib
İtaliyanı öpdüm dә. Velletriyә çatanda isә ortağımı
mәmnuniyyәtlә әvәzlәdim: әl sıxmaq vә öpüş bugünlük enimә
dә bәs idi, uzunuma da.
Hәmin vaxtdan etibarәn İtaliya müntәzәm olaraq hәftәdә
bir, bәzәn dә iki dәfә onu Romadan Terraçinaya vә geri
aparmağımızı bizdәn xahiş edirdi. Adәtәn, sәhәr tezdәn әlindәki
hansısa bağlama, yaxud kiçik çamadanla divarın yanında
durub yolumuzu gözlәyir, sükan arxasında Palombi olurdusa,
maşına әylәşәndәn sonra ta Terraçinaya qәdәr әlimi әlinә alıb
sıxırdı. Neapoldan qayıdanda isә bizi Terraçinada gözlәyirdi;
kabinәyә dırmaşıb böyrümdә әylәşir, sonra da әlsıxma tәzәdәn
başlayırdı. Palombinin gözündәn yayınanda xәlvәti öpüşlәr
dә baş verirdi, baxmayaraq ki, İtaliya buna çox da hәvәsli
deyildi. Bir sözlә, mәn әmәlli-başlı aşiq olmuşdum. Ola bilsin,
bu hәm dә ona görәydi ki, çoxdandı heç bir qadını sevmәmişdim,
365