Page 359 - alberto moravia_Макет 1

Saxta əsginas

Filmin birinci hissәsi bitib, işıqlar yananda birdәn Matildaya
dedim:
– Sәnin kimi qadınlar yaxşı olardı, kәnddә qalıb torpaqda
eşәlәnsinlәr.
– Niyә ki? – o soruşdu.
– Çünki zır kәndçisәn. Şәhәr hәyatı sәnlik deyil.
Bu gönüqalın kәndçinin mәnә üstdәn-aşağı baxıb nә
dediyini söylәsәm, inanarsınızmı?
– Alıcının peşәsi mala mız qoymaqdır.
Hirsimdәn, az qala, onu boğacaqdım. Bir kәlmә dә
danışmadan ayağa qalxdım, keçib beş cәrgә arxada oturdum.
Daha başqa rәftar ola bilmәzdi; o, bundan artığına layiq deyil-
di.
Artıq saat yeddi idi, filmin ikinci hissәsi isә qurtarmaq
bilmirdi ki, bilmirdi. Xırdalamalı olduğum on min lirәlik saxta
әsginası vә Riçorcimento meydanında görüşәcәyim Stayanonu
getdikcә daha çox düşünürdüm. Ancaq xronikaya da baxmaq
istәyirdim. Saat sәkkizә on beş dәqiqә qalmış Xristofor
Kolumb, nәhayәt, ölmәk fikrinә düşәndә vә işıqlar yananda
hesabladım ki, hәlә on dәqiqәm var, çıxan kimi әsginası
xırdalamağa cumacağam. Amma sәn saydığını say – heç demә,
kinoproqramın necә tәrtib olunduğunu nәzәrә almamışam:
әvvәlcә fasilә oldu, sonra hansısa ayaqqabı fabrikinin, ardınca
da mebel fabrikinin reklamı göstәrildi. Ardınca yenә fasilә
oldu. Nәhayәt, Allahın rizası ilә futbol xronikası göstәrilmәyә
başlayanda saat sәkkiz tamam idi. Mәn çılğın azarkeşlәrdәnәm:
elә ki, ekranda futbolçularımızın sifәti göründü, dәrhal saxta
әsginası da, Stayanonu da, tәlәsmәli olduğumu da, ümumiyyәtlә,
dünyadakı hәr şeyi unutdum. İndi bütün fikrim-zikrim yalnız
oyundaydı. Düzünü desәm, bu, mәnә әvvәlcә uğurlu kimi
görünmüş bütün gün әrzindә hiss etdiyim yeganә xoşbәxt
dәqiqәlәr idi.
Kinodan hәm yorğun halda, hәm dә dәlicәsinә çıxdım.
Saat doqquza iyirmi dәqiqә işlәmişdi. Yolumu gözlәyәn
Stayanonu, xırdalamalı olduğum әsginası, boşuna xәrclәdiyim
359