Page 356 - alberto moravia_Макет 1
P. 356

Alberto Moravia

            lirәsindәn başqa, cibimdә özümün dә min beş yüz lirәyә yaxın
            pulum vardı vә fikirlәşdim ki, hәlәlik bu pulu rahatca xәrclәyә
            bilәrәm. Bәs necә, axı indi mәnimçün iki-üç min lirәlik
            gündәlik sabit qazanc tәmin olunmuşdu, özü dә uzun müddәtә.
            Mәn yaxınlıqdakı, via Unitadakı osteriyaya yollandım, çörәyi
            qәhvәyә batırıb qidalandığım neçә vaxtdan bәri ilk dәfә özümә
            әsl sәhәr yemәyi sifariş etdim: spagetti, quzu әti, bir litr dә
            çaxır. Fikirlәşdim, bәlkә, ödәnişi saxta әsginasla elәyim, amma
            vurub-çıxanda baxdım ki, belәdә Stayanodan alacağım pul üç
            yüz lirә az olacaq; yaxşısı budur, dostumun mәslәhәt gördüyü
            kimi, saxta әsginası hansısa xırda şey üçün – qәhvәyә, yaxud
            siqaret almağa saxlayım. Odur ki, ödәnişi öz pulumla elәdim
            vә kürdanla dişimi qurdalayandan sonra әlimi cibimә qoyub,
            via Kola di Riensoya çıxdım.
                Yaz çağıydı; sәmada ağ buludlar görsәnir, ilıq meh әsirdi.
            Arada tez-tez yağış çilәsә dә, çox çәkmirdi, ardınca günәş
            çıxırdı. Yarpaqları tәzә-tәzә yaşıllaşmağa başlayan ağaclara
            baxanda ürәyimdәn keçdi ki, şәhәr kәnarına gedim, yaşıl otun
            üzәrindә uzanıb, heç nә düşünmәdәn sәmaya tamaşa elәyim.
            Amma şәhәr kәnarına qızla getmәk yaxşıdır, tәk gedәndә
            adam darıxır. Mәnimsә rәfiqәm yox idi vә heç tәsәvvür dә et-
            mirdim ki, küçәdә qızı necә ovlamaq mümkündür. Beynimdә
            hamısını düşünә-düşünә, asta addımlarla Kola di Riensonu
            dolaşa-dolaşa Libert meydanına gәldim, körpüdәn keçib
            Flaminio meydanına çıxdım.  Tramvay dayanacağına çatıb
            әtrafa göz gәzdirdim.  Adәtәn, mәn qadınlarla ünsiyyәtdә
            utancağam, әn çox da ona görә ki, cibimdә heç vaxt pulum
            olmur. Amma bax ha, gör özünü varlı hiss etmәk nә demәkdir!
            Bir qızı gözaltı elәdim, – o, tramvay gözlәyәnә oxşamırdı, –
            baxan kimi xoşuma gәldi, çox da götür-qoy elәmәdәn yaxınlaşıb
            danışdım. İri, qara gözlәri olan qaraşın, alyanaq bir qızdı.
            Geyimi dә ciddi idi – qırmızı toxunma kofta, qәhvәyi yubka,
            qatlama corablar. Öyrәndim ki, ev qulluqçusudur, adı da Matil -
            da. Roma civarındakı hansısa yerdәn, deyәsәn, Kapranikdәndir.


             356
   351   352   353   354   355   356   357   358   359   360   361