Page 358 - alberto moravia_Макет 1
P. 358

Alberto Moravia

            verdi ki, bәs oxumağı bacarmır. Belәcә, orasını da öyrәndim
            ki, bu kәndçi qız hәm dә zır savadsız imiş.
                Sonra tәpәyә tәrәf yönәldik. İndi qız әvvәlki kimi iltifatlı
            deyildi. Tәpәyә qalxan cığıra çatanda buradan o tәrәfә getmәkdәn
            boyun qaçırtdı.
                – Mәni axmaq hesab edirsәn? Sәhvin var, mәn sәn deyәn
            yelbeyinlәrdәn deyilәm… Gәl qayıdaq şәhәrә.
                İstәdim zorla çәkib aparım; amma sәn saydığını say – qız
            sinәmdәn elә itәlәdi ki, ayaq üstdә güclә dayana bildim.
                Gәldiyimiz hәminki tramvayla tәzәdәn Flaminio meydanına
            qayıtdıq. Acığını soyutmaq üçün onu bara gәtirib qәhvә vә
            pirojnaya qonaq etdim. Artıq saat beş idi. Tәklif elәdim ki,
            kinoya gedәk; orada rәngli filmdәn başqa, İtaliya-Avstriya
            futbol matçının xronikası da nümayiş etdirilirdi. Qız yenә
            özünü naza qoymağa başladı ki, bәs guya hansısa sinyorinanın
            yanına getmәlidir.  Amma bunlar adi kәndçi bicliklәri idi:
            sadәcә özünü qiymәtә mindirirdi. Görәndә ki, sәbrim artıq
            tükәnir vә onunla xudahafizlәşmәyә hazırlaşıram, әlüstü
            razılaşdı.
                Kino biletinin pulunu da cibimdәki hәqiqi әsginasla ödәdim.
            Qaranlıqda әlindәn yapışdım; qız әlini çәkmәdi. Tәrslikdәn
            rәngli film tәzәcә başlamışdı, futbol matçını isә, tәәssüf ki,
            filmdәn sonra göstәrmәliydilәr. Filmә baxmaq darıxdırıcı idi,
            özümdә cәsarәt tapıb onun boğazından öpmәyә cәhd elәdim.
            Qız mәni var gücüylә kәnara itәlәyib bәrkdәn dedi:
                – Yığışdır әlini!
                Әtrafdan narazı sәslәr eşidilәndә bilmәdim xәcalәtdәn
            başımı hara soxum. Hiss elәdim ki, bu kәndçi qıza içimdә
            nifrәt cücәrir. Xristofor Kolumb haqqındakı filmin
            darıxdırıcılığını necәsә özümdәn qovmaq üçün beynimdә
            gündәlik xәrcimi hesablamağa başladım. Sәhәr yemәyinә üç
            yüz lirә vermişdim, yüz iyirmi lirә – siqaretә getmişdi, iki yüz
            lirә – qәhvә vә pirojnaya, dörd yüz lirә dә bu kinonun biletinә.
            Demәli, gün әrzindә min lirәdәn artıq pul xәrclәmişdim, özüm
            dә heç bir lәzzәt-filan almamışdım.

             358
   353   354   355   356   357   358   359   360   361   362   363