Page 338 - alberto moravia_Макет 1

Alberto Moravia

sarı gedir; onlar isә nәsә qışqırır, onu tәhdid edirlәr. Rozario
arxası bizә sarı dayanmışdı, amma onunla danışan sarışın
kişinin üzünü aydın görürdüm. Onun әyri ağzının kәnarında
iri sızanaq vardı. Sarışın nәsә dedi, Rozario cavab verdi;
sarışın yenә nәsә dedi, Rozario cavab verdi; birdәn-birә sarışın
onun yaxasından yapışdı. Rozario soldan-sağa hәrәkәt edәrәk,
dartınıb onun әlindәn çıxdı vә dәrhal әlini şalvarının arxa
cibinә apardı. Elә bu an dalbadal iki atәş sәsi eşidildi, fikirlәşdim
ki, yәqin, atәş açan Rozariodur. Amma Rozario arxaya döndü,
sanki maşına doğru gәlmәk istәyirdi; bir neçә addım atdı vә
başını aşağı әyib qәfildәn dizi üstә çökdü. Әllәrini yerә
dayayıb, bir müddәt belәcә dayandı, elә bil nә barәdәsә
fikirlәşirdi; sonra böyrü üstә yıxıldı. Daha ona mәhәl qoymayan
kişilәr maşına doğru yönәldilәr.
Әlindә revolver tutmuş sarışın kişi kabinәnin içinә boylanıb
ucadan әmr etdi:
– Ey, düşün maşından! Cәld olun!
O, boğuq sәslә danışır, revolverini yellәyirdi. Bu, bizi
qorxutmaqdan çox, tәşәxxüs satmağa bәnzәyirdi. Digәr ikisi
yola uzadılmış tiri götürürdülәr. Maşından düşmәkdәn savayı,
çarәmiz yox idi.
– Gәl düşәk, – Rozettaya dedim, – neylәyә bilәrik?
Yenicә qapını açmaq istәyirdim ki, maşının pillәsindә
dayanan sarışın yolda nәsә gördü, hәm dә yoldaşları ona nәsә
işarә verirdilәr. Sarışın söyüş söydü vә yerә atılaraq, yoldaşlarına
yaxınlaşdı. Sonra üçü dә qaçıb mantar ağaclarının arxasında
gözdәn itdi. Rozarionun meyiti yolun ortasında qalmışdı.
Kişilәr teleqraf dirәyini yolun kәnarına çәkmişdilәr.
– İndi neylәyәk? – Rozettaya dedim.
Elә bu vaxt yolda kiçik hәrbi maşın göründü. Maşında
sürücü әsgәrdәn başqa, iki ingilis zabiti oturmuşdu. Onlar
Rozarionun meyitini görüb, maşının sürәtini azaltdılar. Zabitlәr

338