Page 335 - alberto moravia_Макет 1

Çoçara

gözә dәymirdi. Deyәsәn, Terraçina da Fondinin aqibәtini
yaşayırdı: müttәfiq qoşunların gәldiyi ilk günlәrdәki bayram
әhvali-ruhiyyәsindәn әsәr-әlamәt qalmamışdı. Әrzaq vә pal-
paltar paylayan әsgәrlәr Romaya doğru hәrәkәtlәnәndәn sonra
şәhәrdә hәyat sönmüş, xarabalıqlar ölü sükuta qәrq olmuşdu.
Terraçina arxada qaldı, biz indi sürәtlә Çisternaya doğru
gedirdik. Yolun sol tәrәfindә meliorasiya kanalı, sağ tәrәfindә
isә qismәn su basmış böyük bir düzәngah vardı. Düzәnlik
üfüqdә görünәn yaşıl dağlaracan uzanırdı. Yolun kәnarlarındakı
qanovlarda arxası üstә çevrilmiş hәrbi maşınlar gözә dәyirdi.
Onların hamısı paslanmış, yarıyacan torpağa batmışdı, sanki
müharibә illәr öncә qurtarmışdı. Arabir taxıl zәmisinin ortasında
özüyeriyәn topların nazik, uzun lülәlәri görünürdü. Amma
yaxınlaşanda görürdük ki, bunlar atılıb qalmış tanklardır. Onlar
ölümcül yara almış heyvan cәmdәyini xatırladırdı.
Maşın get-gedә sürәtini artırırdı. Rozario bir әliylә maşını
idarә edir, o biri әliylә Rozettanın әlini sığallayırdı. Onlara
baxa bilmirdim, çünki Rozettanın hәr bir hәrәkәti mәnә
başımıza gәlәn müsibәtlәri xatırladırdı. Birdәn-birә yadıma
düşdü ki, Rozettanın ürәyәyatımlı sәsi, gözәl oxumağı var. O,
evdә yır-yığış edәrkәn tez-tez mahnı oxuyar, mәnsә o biri
otaqda oturub, ona qulaq asmaqdan doymazdım. Qızın şәn,
mülayim sәsindә bütün qәlbinin istisi ifadә olunurdu. Özü dә
oxumaqdan yorulmazdı; әn müxtәlif mahnıların sözlәrini vә
motivlәrini heç vaxt qarışdırmazdı. Terraçinadan Çisternaya
aparan yolda bu barәdә düşünür, bircә anlığa da olsa, hәminki
Rozettaya qovuşmaq üçün burnumun ucu göynәyirdi.
– Rozetta, bәlkә, mahnı oxuyasan! Әvvәllәr elә yaxşı oxu -
yurdun ki! Bir mahnı oxu… yoxsa, bu uzun yolda istidәn
adamın yatmağı gәlir.
– Hansı mahnını oxuyum? – soruşdu.
İki il bundan әvvәl dәbdә olan mahnının adını çәkdim.
Hәrәkәtsiz oturmuş Rozetta, Rozarionun әlini buraxmadan,

335