Page 31 - alberto moravia_Макет 1

Çoçara

sonra dükana getdik. Dükandakı әşyaların siyahısı çox da
uzun deyildi: rәflәr, piştaxta, bir neçә stul, vәssalam, başqa
heç nә yox idi; korluq çәkdiyimiz son aylarda hәr şeyi satıb-
sovmuşdum… Yenidәn mәnzilә qayıdanda mәyus-mәyus de -
dim:
– Bu siyahılar nәyә lazımdır? Onsuz da, bura qayıdan
deyi lәm.
Oturub rahatca siqar tüstülәdәn Covanni başını buladı:
– Nә danışırsan? İki hәftәyә ingilislәr burada olacaq, bunu
faşistlәrin özü deyir… Bu iki hәftәni kәnddә keçirәrsәn, sonra
qayıdıb gәlәrsәn, oturub sәnin gәlişini qeyd elәyәrik.
Covanni qızımla mәnә tәskinlik vermәyә başladı vә deyәsәn,
bunu bacardı da – o çıxıb gedәndә eynimiz açılmışdı. Onu
ötürmәk üçün dәhlizә çıxdım, burada tәk qalmağımıza bax-
mayaraq, әlini arxama şappıldatmadı, sadәcә әrimin sağlığında
elәdiyi kimi, üzümü tumarladı; bu anlarda ona minnәtdar
idim, birdәn-birә mәnә elә gәldi ki, aramızda heç nә olmayıb
vә mәn qәtiyyәn dәyişmәmişәm.
Yola çıxmağa hazırlaşırdıq. Torbaya kolbasa, bir neçә qutu
siyәnәk balığı, bir qutu balıq konservi vә çörәk qoydum.
Sonra ata-anam üçün hәdiyyәlәri yerbәyer elәdim. Ölümündәn
qabaq әrim özünә tәzә kostyum tikdirib, tapşırmışdı ki, onu
bu kostyumda dәfn elәyәk. İndi kostyumu atama aparırdım –
onların bәdәn ölçüsü tәxminәn eyni idi. Yun parçadan tikilmiş
kostyum o qәdәr xoşuma gәlmişdi ki, ona heyifim gәldi –
әrimin sözündәn çıxdım. Onu köhnә mәlәfәyә büküb dәfn
elәdim, kostyumu isә saxladım. Nimdaş olsa da, hәlә yırtılmamış
çәkmәlәri dә götürdüm. Anama şal vә әtәk bağışlamağı qәrara
aldım. Evdәki әrzağın hamısını – üç-dörd kilo şәkәr, qәhvә,
konserv vә kolbasanı da bunlara әlavә etdim. Hamısını üçüncü
çamadana yığdım. Belәliklә, üç çamadanımız oldu. Hәr ehtimala
qarşı, vaqonda lazım olar deyә özümüzlә yorğan vә balış da
götürdük. Hamı deyirdi ki, indi qatarlar Romadan Neapola iki

31