Page 306 - alberto moravia_Макет 1

Alberto Moravia

Sonra ingilislәr keçib gedir, hәr şey әvvәlki halına qayıdır,
insanlar әvvәlkindәn pis yaşamağa başlayır, çünki artıq son
ümidlәr dә tükәnir.
Oğlan haqlıydı; hәr şey onun dediyi kimiydi. Müttәfiq
qoşunların almanlarla döyüşә girdiyi әrazilәrdә, müvәqqәti dә
olsa, hәyat canlanır, sonra yenidәn ölәziyirdi.
– Bәs indi biz neylәyәk? Bu lәnәtә gәlmiş şәhәrdә qala
bilmәrik. Heç nәyimiz yoxdur. Biz Romaya qayıtmalıyıq.
Gözünü yoldan çәkmәyәn Klorindo cavabında dedi:
– Romanı hәlә azad etmәyiblәr. Burada qalsanız yaxşıdır.
– Burada qalıb, neylәyәcәyik?
– Bir şey fikirlәşәrik, – o, könülsüz cavab verdi.
Sәsinin tonu xoşuma gәlmәsә dә, heç nә demәdim. Biz
şәhәrdәn çıxıb, portağal bağlarının arasıyla uzanan kәndarası
yola döndük.
– Bu yerlәrdә bir tanışım yaşayır, – yenә etinasız sәslә
dedi, sanki hansısa әhәmiyyәtsiz şeylәrdәn danışırdı. –
Müttәfiqlәr Romanı azad edәnәdәk, onun evindә qalarsınız.
İmkan düşәn kimi, özüm sizi maşınla apararam.
Yenә heç nә demәdim; maşını saxlayıb dedi ki, buradan o
yana yalnız ayaqla getmәk olar. Bu yerlәr mәnә tanış gәlirdi:
doğrudur, portağal bağları çoxdur, cığırlar da bir-birinә oxşayır,
amma nәdәnsә mәnә elә gәlirdi ki, mәhz buradan keçib
getmişәm. On-on beş dәqiqәdәn sonra bağların kәnarına gәlib
çıxdıq. Zәnnim mәni aldatmırmış – bu, Konçettanın evi idi.
Fondiyә gәldiymiz ilk günlәrdә Konçettanın evindә qalmışdıq.
– Mәn burada qalmaq istәmirәm, – qәtiyyәtlә bәyan etdim.
– Niyә?
– Bir neçә ay qabaq burada qalırdıq. Başımızı götürüb
qaçmalı olduq, çünki burada quldur ailәsi yaşayır: Konçetta
istәyirdi ki, Rozetta faşistlәrin yanında fahişәlik etsin.
Klorindo qәhqәhә çәkdi:
– Olan olub, keçәn keçib… artıq faşistlәr yoxdur, Konçettanın
oğlanları da quldur deyil, mәnim dostlarımdır. Әmin ola bilәr -

306