Page 302 - alberto moravia_Макет 1

Alberto Moravia

X fәsil

İngilis mayorun bizә verdiyi konservlәr yaz qarı kimi
әriyirdi: Rozetta canavar kimi iştahayla yeyirdi. Odur ki,
tezliklә bu daxmanı tәrk edib getmәk lazım idi. Amma
Vallekorsa vә әtrafdakı kәndlәrdәn birinә getmәk istәmirdim
– Allah elәmәmiş, mәrakeşlilәrlә yenidәn rastlaşa bilәrdik:
yәqin ki, onların hәrbi hissәlәri bütün Çoçariyaya sәpәlәnmişdi.
– Gәl Fondiyә qayıdaq, – Rozettaya dedim, – orada bir yol
maşınına oturub Romaya gedәrik. Әlbәttә, müttәfiqlәr şәhәri
azad edibsә. Mәrakeşlilәrdәnsә, başımıza bombalar yağsa
yaxşıdır.
Rozetta mәni dinlәdi vә bir qәdәr susduqdan sonra elә
şeylәr dedi ki, damarımda qanım qurudu.
– Yox, mәrakeşlilәr bombardmandan yaxşıdır, әn azından
mәnә görә. Onlar mәnә bundan artıq neylәyә bilәr ki? Amma
bombadan ölmәk istәmirәm.
Rozettayla xeyli mübahisә elәdik, nәhayәt, onun inandıra
bildim ki, Fondiyә getmәk daha sәrfәlidir; orada bombardman
çoxdan qurtarıb. Axı müttәfiq qoşunlar şimala doğru hәrәkәt
edir.
Ertәsi gün keçilәrlә vidalaşıb yola çıxdıq. Bәxtimiz gәtirdi
(doğrusu, bilmirәm, belә vәziyyәtdә bu ifadә yerinә düşürmü?) –
mülki şәxslәri götürmәyәn bir neçә maşını buraxdıqdan sonra
yolda şellәnә-şellәnә hәrәkәt edәn boş yük maşını gördük.
Ona görә “şellәnә-şellәnә” deyirәm ki, maşın çox sürәtlә
hәrәkәt edir, gah yolun sağına, gah da soluna çıxırdı. Yolun
ortasına çıxıb әl elәdim, maşın dayandı. Sükan arxasında
toxunma köynәk geymiş mavigözlü, sarışın oğlan oturmuşdu.
O, maşını saxlayıb, gözünü üzümә zillәdi.
– Qızımla mәn qaçqınıq, bizi Fondiyә apararsan? – ucadan
soruşdum.

302