Page 294 - alberto moravia_Макет 1

Alberto Moravia

– Gәl rastımıza çıxan ilk xutorda dayanaq, sәhәrә kimi
orada qalıb dincәlәrik.
Cavab vermәdi, mәrakeşlilәr onu zorlayandan sonra qaradin -
mәz olmuşdu. Onda hәlә bilmirdim ki, Rozettanın bu susqunluğu
çox uzun çәkәcәk. Bir az da irәlilәyәndәn sonra gördüm bizә
sarı bir maşın gәlir. Bizi bura gәtirәn kiçik maşına oxşayırdı.
Maşın da iki zabit oturmuşdu, fransız zabitlәriydi, bunu qazan -
ça ya oxşayan papaqlarından bildim. Elә bil kimsә arxamdan
itәlәdi, yolun ortasına çıxıb әl elәdim. Maşın dayandı. Onlara
yaxınlaşıb, qәzәblә çığıra-çığıra dedim:
– Bilirsiniz, sizin tabeliyinizdәki türklәr nә hoqqalardan
çıxır? Müqәddәs Madonnanın gözü qarşısında onların tutduğu
işdәn xәbәriniz varmı? Xәbәriniz varmı, sizdәn soruşuram?
Zabitlәr heç nә başa düşmürmüş kimi tәәccüblә üzümә
zillәnmişdilәr. Onlardan biri qarabığlı, yanağından qan daman,
qırmızısifәt kişi idi, o biri mavigözlü, sarışın, arıq-quru oğlan.
– Onlar qızımın ismәtinә toxundular, – yenә qışqırdım, –
bax bu qızımın… Onun hәyatını alt-üst etdilәr. Mәlәk kimi
qız idi, onu öldürsәlәr, bundan yaxşıydı. Onun başına nә oyun
gәtirdiklәrini bilirsinizmi?
Qarabuğdayı zabit, mәni dayandırmaq istәyirmiş kimi,
әlini havaya qaldırdı vә italyan dilindә, amma fransız lәhcәcәsiylә
dedi:
– Sülh, sülh.
– Başınıza dәysin bizә gәtirdiyiniz sülh, – bağıra-bağıra
dedim. – Belә sülh olar? İt uşağı…
Sarışın barmağını gicgahına toxundurub, qarabuğdayıya
nәsә dedi vә gülümsәdi. Başa düşdüm ki, mәni başdanxarab
sayır. Qeyzlәnib daha bәrkdәn çığırmağa başladım:
– Yox, mәn dәli deyilәm, özünüz baxın.
Konserv yeşiyini yerә atıb, bir az aralıda hәrәkәtsiz
dayanmış Rozettanın yanına qaçdım. Rozetta qımıldanmadı,
heç mәn tәrәfә baxmadı da. Onun әtәyini yuxarı qaldırdım,

294