Page 278 - alberto moravia_Макет 1

Alberto Moravia

– Dağ yoluyla cәbhә xәttini keçib Neapola getmәk istәyirdilәr.
Onlar bütün qışı Fey dağının әtәyindәki bir kәndli evindә qalmış -
dılar. Cәbhә xәttinә doğru gedirdilәr, Neapol tәrәfә adlamaq
istәyir di lәr. Amma bunu bacardıqlarına inanmıram – deyilәnә
görә, cәb hә xәttindә o qәdәr alman patrulu vardı ki, onlardan
yayınmaq mümkün deyildi. Üstәlik, toplar, pulemyotlar…
– Hә, – dedi, – yәqin, cәbhәni keçә bilmәyiblәr, keçsәydilәr
Neapola gәlib çıxardılar. Onlar sizin yanınıza gәlәndә, ayın
neçәsiydi?
Ayın tarixini dedim. Bundan sonra bir müddәt susub başqa
sual verdi:
– Sizin yanınızda nә qәdәr qaldılar?
– Yalnız bir gün, çox tәlәsirdilәr, hәm dә almanların xәbәr
tutacağından qorxurdular. Әslindә, haqlıydılar – kimsә almanlara
xәbәr vermişdi. Çünki onlar çıxıb gedәn kimi almanlar özlәrini
yetirdi. İngilislәr Milad bayramının birinci gününü bizimlә
keçirdilәr. Birgә toyuq yedik, şәrab içdik.
– Toyuq vә şәrab – sizә olan borcumuzun yalnız bir hissәsidir.
Sizinçün başqa neylәyә bilәrik?
Onda mәn hәr şeyi açıb danışdım. Dedim ki, yemәk tapa
bilmirik, Fondidәn getmәk istәyirik, çünki qalmağa yerimiz
yoxdur; qaldığımız yeri bu gecә bombalayıb yerlә yeksan ediblәr;
ona görә dә Vallekors yaxınlığındakı kәndimizә get mәk istәyirәm.
Çünki ata-anam orada yaşayır, biz bir müddәt onların yanında
qala bilәrik. O, mәni diqqәtlә dinlәyib dedi:
– Düzü, belә şeylәri bizә qadağan ediblәr. Amma alman
işğalı zamanı ingilis әsirlәri öz evindә qonaq elәmәk dә qadağan
idi, deyilmi?
Bir-birimizin üzünә baxıb gülümsәdik. Kişi bir qәdәr susub
әlavә etdi:
– Belә elәyәrik: mәn bizimkilәrә deyәrәm ki, siz zabitlәrlә
birgә, dağlarda itkin düşmüş hәrbçilәr haqqında mәlumat
toplamağa gedirsiniz. Onsuz da, biz onları axtarmaq barәdә
düşünürdük. Düzdür, sizin kәndiniz bir az kәnarda yerlәşir,

278