Page 262 - alberto moravia_Макет 1

Alberto Moravia

verdilәr. Qutuların hamısını çamadana qoyduq, adamların
arasından birtәhәr sivişib çıxışa yönәldik. Amerikalı hәrbçilәr
artıq çıxıb getmişdilәr. Bayıra çıxandan sonra bizi müşayiәt
edәn zabit dә hәrbi salam verib, bizimlә sağollaşdı.
Camaatın arasında veyillәnmәyә başladıq. Çamadanımdakı
konserv qutuları yadıma düşәndә, özümü bir qәdәr rahat hiss
edirdim. Belә vaxtlarda ac-yalavac qalmaq ölümdәn dә betәr
olardı. Düşmәndәn azad edilmiş Fondiyә göz gәzdirmәyә
başladım. Sәn demә, Sant-Yeufemiyada oturub, müttәfiqlәrin
gәlişini gözlәyәrkәn, boş-boş xәyallar qurmuşuq, elә bilmişik,
müttәfiqlәr gәlәndәn sonra bolluq olacaq, adamlar yağ-bal
içindә üzәcәk. Amma hәr şey әvvәlki kimiydi. Düzdür,
amerikalılar camaata siqaret vә nabat paylayırdı, amma belә
şeylәrlә dәrdә әlac etmәk mümkün deyildi. Amerikalıların
davranışı barәdә ayrıca danışmaq lazımdır. Doğrudur, sir-
sifәtindәn zәhrimar yağan almanlardan fәrqli olaraq, onlar
bizimlә mehriban davranmağa çalışır, bununla belә, yenә dә
soyuq, tәkәbbürlü insan tәsiri bağışlayırdılar. Mәnә elә gәlirdi
ki, amerikalılar bizi uşaq yerinә qoyur, zәhlәlәrini tökmәyәk
deyә nabat verib, başımızı tovlayırlar. Bәzәn isә soyuqluq
göstәrmәk bir yana, insanların könlünü qırmaqdan da
çәkinmirdilәr. Sizә şahidi olduğum bir hadisәni danışmaq
istәyirәm. Demәli, Fondiyә hamını buraxmırdılar. Bura gәlmәk
üçün әlindә icazә vәrәqi olmalıydı vә ya xarabazara çevrilmiş
şәhәri sәliqәyә salmağa çalışan adamlarla birgә, bәrpa işlәrindә
iştirak etmәliydin. Rozettayla mәn, tәsadüfәn, şәhәrin әsas
küçәlәrindәn birindә buraxılış mәntәqәsinә rast gәldik. Elә bu
vaxt iki italyan da gәlib çıxdı. Bizim kimi yırtıq-yamaq
paltarda olsalar da, tәhәr-töhürlәrindәn hiss olunurdu ki, sin -
yordurlar. Onlardan biri – çalsaçlı, yaşlı sinyor buraxılış
mәntәqәsindә dayanmış serjanta dedi:
– Biz ikimiz dә mühәndisik, müttәfiqlәrin komandanlığında
dedilәr ki, iş üçün sizә müraciәt edәk.

262