Page 253 - alberto moravia_Макет 1

Çoçara

burada başa düşmüşdüm ki, azad olacağı günü gözlәyәn, buna
ümid bәslәyәn insanların hәyatı daha mәnalıdır. Öz tәcrübәmdәn
çıxış edib, fikirlәşirdim ki, vacib hadisәlәrin baş verәcәyinә,
mәsәlәn, İsa Mәsihin zühur edәcәyinә, yaxud kasıb-kusub
üçün әdalәtli bir dünya qurulacağına ümid edәn, buna inanan
insanlar haqqında da bu sözlәri demәk olar. Bu daxmadan
hәmişәlik çıxıb gedәrkәn qәribә hisslәr keçirirdim – elә bil
doğma mәbәdi vә ya müqqәddәs bir mәkanı tәrk edirdim:
burada çox ağır günlәr keçirmiş, çox gözlәmiş, hәm özüm,
hәm dә başqaları üçün gözәl dövran, әdalәtli dünya arzulamışdım.
Çamadanlarımızı götürüb, kәndlilәrlә yenicә vidalaşmaq
istәyirdik ki, birdәn-birә adamların arasına vәlvәlә düşdü. Bu
dәfә onlar arabir uzaqlardan eşidilәn, göy gurultusu kimi
pәrdә-pәrdә yayılan top sәslәrindәn yox, yamacdakı kolluqdan
әtrafa ölüm saçan pulemyotların şaqqıltısından qaçırdılar.
Qaçqınlardan biri ayaq saxlayıb, bizә sәslәndi:
– Pulemyotlar! Almanlar amerikalılara atәş açırlar!
Qaçqın bunu deyib, yerindәn götürüldü. Adamlar pәrәn-
pәrәn düşüb, daşların arxasında vә mağaralarda gizlәndilәr.
Maçeranın ortasında Rozettayla mәndәn savayı, heç kim
qalmadı. Pulemyotların gurultu-partıltısı qulaq batırırdı. İstәdim
mәn dә qaçıb-gizlәnim, amma fikirlәşәndә ki, bu yerlәri tәrk
etmәk üçün yola çıxdığım bir vaxtda, doqquz ay sәrasәr zillәt
çәkdiyim bu girdaba yenidәn düşә bilәrәm, özümdәn iyrәndim.
Odur ki, hirslә Rozettaya dedim:
– Bilirsәn nә var? Tüpürüm pulemyotlara, gәl yolumuza
davam edәk.
Rozetta etiraz etmәdi: maraqsız keçәn hәyat vә mәşәqqәtli
günlәrin yorğunluğu onun cәsarәtini artırmışdı. Qorxusundan
künc-bucağa tәpilmiş kәndlilәrlә vidalaşmaq fikrindәn daşındıq,
pulemyotların hay-küyünә mәhәl qoymadan cığırla vadiyә
doğru getdik. Maçeradan maçeraya keçәrәk, aşağı endik vә
tezliklә mәlum oldu ki, Sant-Yeufemiyanı tәrk etmәklә düzgün

253