Page 243 - alberto moravia_Макет 1

Çoçara

Birlikdә almanların olduğu yerә getdik. Onlar Paridenin
qoyub-gәldiyi yerdәcә, anbarın kölgәsindә yerә uzanmışdılar.
Beş nәfәr idilәr: indiyәcәn bu qәdәr yorğun, әldәn-dildәn
düşmüş adamlar görmәmişdim. Samanlıqda heysiz, ölü kimi
uzanmışdılar. Üçü yuxuya getmişdi. Hәr halda, gözlәri yumulu
idi, dördüncü arxası üstә uzanıb, gözünü göyә zillәmişdi,
beşinci isә başını samandan düzәltdiyi başaltına qoyub düz
qarşısına baxırdı. Әn çox diqqәtimi çәkәn sonuncu alman
oldu: o, sarışın, mavigözlü kişi idi, kirpiklәri dә dәrisi kimi ağ
idi, açıq rәngli saçları sәliqәylә daranmışdı. Sir-sifәti toz
içindәydi, yanaqlarında göz yaşının qurumuş izlәrini görmәk
olurdu, dodaqları bir neçә yerdәn çatlamış, gözlәri qızarmış
vә çuxura düşmüşdü. Hәmişә almanları sәliqәli paltarda, ütülü
mundirdә görmüşdüm, hәr dәfә onlara baxanda mәnә elә
gәlirdi ki, mundiri elә indicә sandıqdan çıxarıblar. Bu әsgәrlәrin
mundiri isә әzik-üzük idi, sanki rәngini dә dәyişmişdi, elә bil
qәsdәn toza bulaşdırmış, hisә vermişdilәr. Kәndlilәr bir az
aralıda onların tamaşasına durmuşdular, sanki görünmәmiş,
әcaib mәxluqlara baxırdılar. Almanlar isә hәrәkәtsiz, sakitcә
uzanmışdılar. Mikele onlara yaxınlaşıb alman dilindә haradan
gәldiklәrini soruşdu.
Sarışın әsgәr, yerә mıxlanıbmış kimi, başını qaldırmadan,
sakit sәslә dedi:
– İtalyan dilindә danışa bilәrsiniz… mәn italyanca bilirәm.
Mikele sualını italyanca tәkrarladı, sarışın cavab verdi ki,
cәbhәdәn gәlirlәr. Mikele nә baş verdiyini soruşanda sarışın
alman iflic olmuş adamlar kimi, yerindәn tәrpәnmәdәn, olduqca
yavaş, kәdәrli, sakit sәslә danışdı ki, onlar topçulardır, düz iki
gün tәyyarәlәr almanları göz açmağa qoymayıb, bomba yağışına
tutub, nәticәdә bütün toplar vә sәngәrlәr sıradan çıxıb,
yoldaşlarının çoxu hәlak olub, onlar isә qaçıblar.

243