Page 234 - alberto moravia_Макет 1
P. 234
Alberto Moravia
kapitan Almaniyaya qoduq göndәrir, ona yolda süd vermәlәrini
tapşırır. İtaliyan uşaqlar isә süd tapmırlar. Bu sadә şeylәri başa
düşmәyәn kapitan İtaliyaya vә italyanlara mәhәbbәtdәn necә
dәm vurur? Buna baxmayaraq, mәnә elә gәldi ki, alman zabiti
bunları bilә-bilә etmәyib. Hәr halda, bu zabit indiyәcәn
gördüyüm almanların әn yaxşısı idi. O, alman olduğuna görә
belә hәrәkәt etmişdi. Dediyim kimi, almanlarda nәsә çatmır,
yarımçıq insanlardır. Ola bilsin, onların da bәzi yaxşı keyfiyyәtlәri
var, amma bu keyfiyyәtlәr dә birtәrәflidir, bütöv deyil. Bu
mәnada almanlar divar dibindә bitmiş ağac kimidirlәr – onların
budaqlarının hamısı yalnız bir tәrәfә uzanır.
Әrzaq tapmaq lap çәtinlәşmiş, müşkülә çevrilmişdi. O
ağır günlәrdә Mikele bizә kömәk etmәyә çalışır, әlindәn gәlәni
edirdi. Özü dә bunu gizlәtmirdi – o, sәhәr vә günorta yemәyinin
bir hissәsini bizә gәtirir, bu zaman evdәkilәrin onu narazı
baxışlarla süzdüyünә mәhәl qoymurdu. Elә günlәr olurdu ki,
Mikele atasının әrzaq ehtiyatından bәzi yemәk şeylәri oğurlayıb
bizә gәtirirdi. Bir dәfә bizә gәlәndә әlimdәki kiçik çörәk
parçasını ona göstәrib dedim ki, qarğıdalı unundan bişirilmiş
bu çörәkdәn savayı, evdә yemәli heç nә qalmayıb. O qayıtdı
ki, anasının tәknәsindәn gizlicә çörәk götürüb, bizә verәcәk.
Elә dә elәdi. Hәr dәfә bizә ağ undan bişirilmiş bir parça çörәk
gәtirirdi. O vaxtlar hamı una kәpәk vә qarğıdalı unu qatırdı,
Filippogildәn savayı. Di gәl, Filippo hey giley-güzar edir,
hamıya şikayәtlәnirdi ki, ailәsi aclıq çәkir. Bir dәfә Mikele iki
bütöv çörәk gәtirdi: hәmin gün onların evindә çörәk bişirilmişdi,
o da fikirlәşmişdi ki, bu oğurluqdan heç kәs xәbәr tutmaz.
Amma Filippo itkini hiss edib bir çığır-bağır saldı ki, gәl
görәsәn. O, sәsini başına atıb çığırır, deyirdi, olan-qalan
әrzağını oğurlayırlar. Bu zaman mәhz nәyin oğurlandığını
dilinә gәtirmirdi: axı hamıya demişdi ki, evdә çörәk bişirmәyә
un qalmayıb. Filippo әsl polis işçisi kimi tәhqiqat apardı:
pәncәrәnin hündürlüyünü vә enini ölçdü, otluqdakı ayaq
izlәrini gözdәn keçirdi, otağı başdan-başa yoxladı ki, görsün
oğru başqa izlәr buraxıb, ya yox? Nәticәdә bu qәnaәtә gәldi
ki, pәncәrә çox kiçikdir, özü dә hündürdәdir, demәli, buraya
234