Page 229 - alberto moravia_Макет 1
P. 229

Çoçara


             – Bayaq mağarada Tereza bacı bizә dedi ki, Tanrı insanların
          bir-birinә kömәk etmәsini, hәyan olmasını istәyir. Siz insanlara
          belә hәyan olursunuz?
             Kişinin sifәtindә bir әza da tәrpәnmәdi, tövrünü pozmadan,
          sakit sәslә cavab verdi:
             – Tereza bacı başqa dinә qulluq elәyir. Biz katolik deyilik.
             – Necә fikirlәşirsiniz, yevangelist olmaq nә demәkdir? –
          Mikele yenidәn sözә qarışdı. – O demәkdir ki, malını katolikdәn
          iki dәfә baha sata bilәrsәn?
             – Qardaş, yevangelist olmaq İncilә әmәl etmәk demәkdir,
          – kişi öz-özüylә danışırmış kimi mızıldandı, – biz dә әmәl
          edirik.
             Dediklәrimiz kişinin vecinә deyildi, onu yola gәtirmәk
          mümkün olmadı, elә bil üzünә daş yamanmışdı. Uzun çәk-
          çevirdәn sonra başqa bir tәklif sәslәndirdi:
             – İstәsәniz, pasxada kәsmәk üçün sizә quzu sata bilәrәm.
          Mәnim quzularımın altı kiloya yaxın çәkisi var, baha satmaram.
             Fikirlәşdim ki, bayrama az qalıb, pasxa süfrәsi üçün quzu
          kәsmәk pis olmazdı. Qiymәti soruşdum. Bu dәfә dә elә qiymәt
          dedi ki, bu pula yanı balalı qoyun almaq olardı.
             Mikelenin sәbri tükәndi.
             – Bilirsiniz, siz yevangelistlәr kimsiniz? – hirslә dedi. –
          Siz әsl müftәxor qolçomaqsınız.
             Kişi söz altında qalmadı:
             – Hirslәnmәyin, qardaş, İncil bizә bir-birimizi sevmәyi
          öyrәdir.
             Oxumuz daşa dәymişdi, belә getsә, heç nә ala bilmә yә -
          cәk dim. Nәhayәt, kişiyә dedim ki, qiymәti aşağı salsa, ondan
          bir baş pendir ala bilәrәm. Bilirsiniz, mәnә nә cavab verdi?
             – Aşağı salmaq? Bundan ucuz sata bilmәrәm. Bacı, yaxşısı
          budur, mәndәn pendir almayasan. Çünki pendiri mәn dediyim
          qiymәtә alsan, sonradan peşman olub, mәni söyәcәksәn; mәn
          ucuz satsam, sәnә hirslәnәcәm. İncil isә bizә bir-birimizi
          sevmәyi buyurur. Odur ki, gәl sәn bu pendiri alma…
             Onun sözlәrinә mәhәl qoymayıb, sövdәlәşmәyә davam
          etdim, amma nә o, güzәştә getdi, nә mәn onu razı sala bildim.


                                                              229
   224   225   226   227   228   229   230   231   232   233   234