Page 225 - alberto moravia_Макет 1

Çoçara

– Don Matteo, gedәk bizimlә nahar elәyәk… Amma
әvvәlcә әyninizi geyinin, süfrә arxasında alt paltarda oturmaq
yaxşı deyil.
Ayaqlarını aralı qoyub dayanmış don Matteo öz qәribә
1
geyimi vә әdasıyla zuavı xatırladırdı. O, rahibәni diqqәtlә
dinlәyib, narahatlıqla mızıldandı:
– Bәs saatlar necә olsun? Onlara kim göz-qulaq olacaq?
– Saatları qurublar, hamısı işlәyir; baxın, don Matteo,
hamısı eyni vaxtı göstәrir, demәli, nahara oturmaq vaxtıdır.
Rahibә bunu deyib, keşişin mismardan asılmış qara әbasını
götürdü vә dәlixanalardakı xәstә baxıcılarısayağı, xoş üzlә
onu geyindirdi. Don Matteo toz basmış çirkli әbanı geyinib,
әlini pırtlaşıq saçlarına çәkdi vә rahibәylә birlikdә mağaranın
dәrinliyinә doğru addımladı: oradakı sacayağının üstündә
böyük xörәk qazanı buğlanırdı. Rahibә bir anlığa ayaq saxlayıb,
bizә tәrәf döndü:
– Siz dә gәlin, yemәk çoxdur, hamıya çatar.
Әrtafına qaçqınlar toplaşmış qazanın yanına gәldik. Onların
arasında cındırından cin ürkәn, üz-gözünü tük basmış, alçaqboylu
bir gonbul elә hey deyinir, donquldanırdı. Şalvarının dalı
yırtılmışdı, yırtıqdan alt köynәyi görünürdü. O, boşqabını irәli
uzadıb, yazıq sәslә dedi:
– Mәnә hәmişә hamıdan az yemәk qoyursunuz, Tereza
bacı, niyә ayrı-seçkilik edirsiniz?
Başı boşqablara şorba çәkmәyә qarışan Tereza bacı sualı
cavabsız buraxdı. Hәrәyә iki çömçә bulyon, iki tikә dә әt
düşdü. Ortayaşlı, qırmızısifәtli, qarabığlı bir qaçqın, üzünü
şikayәtlәnәn gonbula tutub, istehzayla dedi:
– Tiko, Tereza bacını niyә cәrimәlәmirsәn? Sәn axı polisdә
işlәyirsәn, o isә sәnin payını kәsir, sәnә hamıdan az yemәk
verir, – sonra gülә-gülә üzünü Mikeleyә tutub әlavә elәdi: –

1 Zuav – Şimali Afrika әhalisindәn tәşkil edilәn Fransa müstәmlәkә qoşunları
әsgәri
225