Page 213 - alberto moravia_Макет 1
P. 213

Çoçara


          fikirlәşdik ki, yaz gәlib, tezliklә yollar quruyacaq vә ingilislәr
          yenidәn hücuma keçәcәk. Amma kәndlilәr başını yellәyirdi:
          acı tәcrübәdәn bilirdilәr ki, yaz aylarında әmәlli-başlı qıtlıq
          yaranır, әrzaq ehtiyatı tükәnir, odur ki, yeni mәhsul çıxana
          kimi hәr şeyi qәnaәtlә işlәdir, nә gәldi yeyirdilәr. Mәsәlәn,
          Paride cüllüt vә torağay tutmaq üçün kolluqlarda cәlә qururdu,
          di gәl, bu quşlar o qәdәr kiçik idi ki, doymaq üçün azından
          dördünü, beşini yemәliydin. O, bu yerlәrdә tez-tez gözә dәyәn
          kiçik qonur tülkülәrә dә tәlә qururdu; tәlәyә düşәn tülkünün
          dәrisini soyur, әtini bir neçә günlüyә suya qoyurdular ki, bir
          az yumşalsın. Bundan sonra әtin tamını dәyişdirmәk üçün
          şirin vә ya acı sousla hazırlayırdılar. Bu vaxtlarda, әsasәn,
          kasnı kökü ilә qidalanırdıq.  Amma bu, Romada yediyimiz
          kasnı deyildi: sadәcә buralarda yemәli otların hamısını “kasnı”
          adlandırırdılar. Artıq daha tez-tez kasnı kökü toplamalı olurdum:
          Rozetta vә Mikele ilә birlikdә sәhәr tezdәn durur, hәrәyә bir
          bıçaq vә heybә götürür, yamaca yollanırdıq. Belәcә, saatlarla
          müxtәlif otların kökünü qazıyıb, heybәmizә yığırdıq. Bilirsiniz,
          nә qәdәr yemәli otlar var? Az qala, otların hamısı yemәlidir.
          Bәzilәrini uşaq vaxtından tanıyırdım, amma çoxunun adını da
          unutmuşdum.  Paridenin arvadı Luiza birinci dәfә mәnimlә
          gedib, yemәli bitkilәri göstәrmişdi. Artıq onları kәndlilәrdәn
          dә yaxşı tanıyır, adlarını әzbәr bilirdim. Bәzilәrinin adı hәlә
          dә yadımdadır: şәhәrlilәrin “kreşon” adlandırdığı, zәrif yarpaqları
          olan tünd-yaşıl rәngli yabanı kәlәm; maçerada, daşların arasında
          bitәn, bizim “dovşanotu” kimi tanıdığımız bitki: onun uzun,
          әtli, nazik yarpaqları var; qәribә, tüklü yarpaqları olan pıtraq:
          onun bozumtul-sarı yarpaqları hәmişә yerә yaslanmış olur;
          uzun gövdәciyi, itiuclu, dişli yarpaqları olan kasnı; bağayarpağı;
          yabanı nanә; ballı nanә; limonotu vә başqaları. Dediyim kimi,
          bitki kökü toplamaq üçün maçeralarla ya üzüyuxarı gedir, ya
          da aşağıya enirdik. Bizim kimilәr çox idi, hamı yamaca
          dağılışıb, bitki kökü toplayırdı. Yamacda qәribә mәnzәrә yara -


                                                              213
   208   209   210   211   212   213   214   215   216   217   218