Page 192 - alberto moravia_Макет 1
P. 192
Alberto Moravia
Almanlarla bir görüşümüzü dә xatırlayıram, amma tamamilә
başqa şәraitdә. Unumuz lap azalmışdı, çoxdandır ki, çörәk
bişi rәndә xәmirә kәpәk qatırdım. Bir dәfә vadiyә enib un ax-
tarmaq qәrarına gәldik. Әvvәlki kimi yumurta verib, әvәzindә
un almaq istәyirdik. Paridedәn on altı dәnә yumurta aldım.
Fikirlәşirdim ki, üstünә bir qәdәr pul qoyub, bir neçә kilo un
alaram. Doğrusu, Tommazinonu dәhşәtә salan bombardmandan
sonra mәn dә ehtiyat edirdim. Mikele narahatlığımı bilәn
kimi, bizimlә getmәyi tәklif etdi. Mәmnuniyyәtlә razılaşdım,
çünki o, yanımızda olanda özümü daha rahat hiss edirdim,
hәm dә Sant-Yeufemiyada o, inanıb-güvәndiyim yeganә adam
idi. Mikele insanlara xoş әhvali-ruhiyyә bәxş etmәyi bacarırdı.
Sәhәr tezdәn yumurtaları sәbәtә yığıb evdәn çıxdıq.
Yanvarın әvvәli, qışın oğlan çağı idi. Mәnә elә gәlirdi ki, bu,
illәrlә davam edәn, insanların “müharibә” adlandırdığı
çıxılmazlığın vә ümidsizliyin tüğyan etdiyi әn gәrgin vaxtlardır.
Axırıncı dәfә vadiyә gәlәndә (Tommazino ilә birlikdә) ağacların
yarpağı hәlә tökülmәmişdi, otlar soluxmamışdı, hәtta bәzi
yerlәrdә gül dә gözә dәyirdi: payızın son güllәri – Alp
bәnövşәlәri vә adi bәnövşәlәr. Amma indi aşağıya enәndә
gördük ki, әtrafda hәr şey quruyub, boz rәngә bürünüb, günәş
görünmür, sәma bombozdur, üstәlik, soyuq adamın iliyinә
işlәyir. Evdәn çıxanda kefimiz kök idi, amma bu, çox çәkmәdi.
Düzdür, sakit gün idi, hәr tәrәf sәssizliyә qәrq olmuşdu, amma
bizi üzәn dә elә bu idi: sükut ürәyimizi sıxır, rahat söhbәt
etmәyә mane olurdu. Dağın sol yamacı ilә aşağı endik vә
Tommazino ilә birlikdә vadiyә gedәrkәn bombalanan yerә
çatdıq. Qayaların vә iri kaktusların arasından keçib, dağın sağ
yamacına keçdik. Yarım saat belәcә, sәssiz-sәmirsiz irәlilәdik,
nәhayәt, yolayrıcındakı körpüyә çatdıq. Bombardmandan әvvәl
Tommazinonun yaşadığı ev burada idi. Әvvәllәr bu yerlәrin
gözәlliyindәn göz doymazdı, indi isә hәr tәrәf bozumtul
rәngdәydi, hәr şey kәdәrli, yaraşıqsız görünürdü. Heç keçәl
qadın görmüsünüz? Yadımdadır, kәndimizdә bir qız yatalaq
192