Page 19 - alberto moravia_Макет 1

Çoçara

narahat idi: o, elә hey әtrafa boylanır, sanki adamların maşınlara
hücum çәkәcәyindәn qorxurdu. Avtomatı әlindәn buraxmadan
nohurun qırağındakı qurbağalar kimi atılıb-düşürdü. Cavan vә
tosqun idi, ağ dәrisi günәşdә qızarmış, әl-ayağı elә bil çimәrlikdә
qarsalanmışdı. Adamlar görәndә ki, onların yumurta paylamaq
fikri yoxdur, әvvәlcә donquldanmağa, sonra bәrkdәn hay-küy
salmağa başladılar. Onda әsgәr avtomatını qaldırıb (onun
әmәlli-başlı qorxuya düşdüyünü uzaqdan da görmәk olurdu)
camaata tuşladı:
– Dağılışın, dağılışın, dağılışın!
O sәhәr heç nә yemәmişdim, acından qarnım quruldayırdı.
Odur ki, özümü saxlaya bilmәyib qışqırdım:
– Bizә yumurta verin, sonra dağılışaq!
Әsgәr avtomatı üstümә tuşlayıb çığırdı:
– Dağılışın, dağılışın!
Bu mәqamda әlimi ağzıma aparıb işarә elәdim ki, yemәk
istәyirәm. Ancaq o, heç nә başa düşmәk istәmirdi vә avtomatın
lülәsini qarnıma dayadı. Ağrıdan vә hirsimdәn sәsimi başıma
aldım:
– Mussolinini niyә qovdunuz?.. Onun vaxtında bundan
yaxşı yaşayırdıq… Siz gәlәndәn sonra yemәyә çörәk dә
tapmırıq!
Nәdәnsә sözlәrimi eşidәndә adamlar qәhqәhә çәkib gülmәyә
başladılar, kimsә mәni “eşşәk” adlandırdı. Eynәn әrim kimi.
Onlardan biri dedi:
– Özünüz dә Squrqoladansınız, qәzet oxumursunuz?
– Birincisi, mәn squrqolalı yox, vallekorsluyam, ikincisi
dә, sәni tanımıram, danışmaq fikrindә dә deyilәm, – hirslә
cavab verdim.
Ancaq adamlar hәlә dә gülürdülәr, deyәsәn, hәtta almanın
da dodağı qaçdı. Bu vaxt gözәl ağ qutulara yığılmış yumurtaları
yük maşınından endirib dükana aparırdılar. Yenә qışqırdım:
– Ey, yaramaz, biz yumurta istәyirik, başa düşürsәn…
bizә yumurta lazımdır!

19