Page 151 - alberto moravia_Макет 1

Çoçara

Keçinin gözlәri böyüdü, bәrәldi – sanki nә baş verәcәyini
bilirdi. O, yanıqlı-yanıqlı mәlәyir, elә bil demәk istәyirdi:
“Yazığınız gәlsin, mәni öldürmәyin”.
Keçinin buynuzunu әlindәn buraxmayan İnyasio alt dodağını
dişlәyәrәk, bıçağı dәstәyinәcәn onun boğazına yeritdi. Qәssaba
kömәk elәyәn Filippo cәld kasanı qanın altına tutdu. Yaradan
tünd rәngli, isti, buğlanan qan fışqırdı. Keçinin bәdәni titrәdi,
gözlәri axmağa başladı vә bir azdan ifadәsini itirdi, sanki axıb
gedәn qanla birgә, hәyatı da onu tәrk edirdi. Nәhayәt, heyvanın
dizlәri qatlandı vә o, sadәlövhcәsinә öz qatilinin qolları üstünә
yıxıldı. Rozetta çevrilib, daxmaya sarı addımladı. İstәdim
arxasınca gedәm, amma qalmalı oldum: әt az idi, hamıya
çatmayacaqdı, hәm dә Filippo boyun olmuşdu ki, keçinin
bağırsağını mәnә verәcәk. Bağırsağı manqalda qızardanda
çox dadlı olur. İnyasio keçinin dal ayaqlarından yapışıb,
palçığın içiylә dirәyә doğru sürüdü, dirәkdәn başıaşağı asıb
dәrisini soymağa başladı. Әvvәlcә qabaq ayaqlarından tutub
dırnaqlarını kәsdi, elә bil insan әli kәsirdi. Sonra nazik, amma
möhkәm bir çubuq götürüb, keçinin ayağının dәrisi ilә әtinin
arasına soxdu; keçinin dәrisi ilә әti bir-birinә pis yapışdırılmış
vәrәq kimi liflәrlә birlәşdiyindәn onları ayırmaq çox asandır.
İnyasio çubuğu irәli-geri hәrәkәt etdirәndәn sonra çıxardı.
Çubuğun yerindә güclә sezilәn deşik әmәlә gәldi. O, ağzını
hәmin deşiyә tutub, var gücüylә üflәmәyә başladı. Elә bil
düdük çalırdı. O qәdәr üflәdi ki, boynunun damarları şişdi,
ovurdları göyәrdi. O üfürdükcә keçi şişirdi. Nәhayәt, keçi
tuluq kimi şişib, әvvәlkindәn iki dәfә böyük oldu. Bundan
sonra qәssab keçinin ayağını buraxdı, qana bulaşmış dodaqlarını
sildi, bıçağı heyvanın qarnına salıb, boynunacan yardı vә onu
soymağa başladı. Dәri әtdәn çox asan ayrılırdı, elә bil әlcәyini
çıxarırsan. İnyasio әli ilә dәrini çәkir, yalnız hәrdәnbir әtlә
dәrini birlәşdirәn liflәri bıçaqla kәsirdi. Belәcә, bütün dәrini
soyub, yerә tulladı. Dәri indi qana bulaşmış köhnә, xovlu
paltara oxşayırdı. Keçinin dәrisiz gövdәsi ağ vә göyümsov

151