Page 134 - alberto moravia_Макет 1

Alberto Moravia

fikirdәn ayılıb Tontodan soruşdu ki, bu, nә tuthatutdur,
almanların mәqsәdi nәdir? Tonto etinasız cavab verdi:
– Almanlar yük maşınlarında әtrafı dolaşır, әmәk qabiliyyәti
olan bütün kişilәri toplayıb, Kassino vә Qaeteyә, cәbhә xәttindә
istehkam tikmәyә göndәrirlәr.
– Görәsәn, orada onlarla necә davranırlar?
Tonto çiyinlәrini çәkdi.
– Mәlum mәsәlәdir: çox işlәdir, az yemәk verirlәr. İtalyanlar
orada barakda yatır. Almanların alman olmayanlarla necә
davrandığını hamı bilir.
Filippo bir qәdәr susub, yenidәn dillәndi:
– İtalyanları yalnız vadidә tuturlar, elә deyil? Qaçqınların
arxasınca dağlara qalxmırlar ki…
Tonto yenә çiyinlәrini çәkdi:
– Almanların sözünә inanmayın… Onlar bizimlә әnginar
kimi davranır – yarpaqları qoparıb, bir-bir içәri ötürürlәr. İndi
vadidә tuthatutdur, sonra növbә sizә çatacaq.
Hamı qorxuya düşmüşdü, Severino yaddan çıxmışdı, hәrә
öz başının hayındaydı.
– Sәn bütün bunları haradan bilirsәn? – Filippo soruşdu.
– Bilirәm, çünki bütün günü onlarla bir yerdә oluram…
Sizә bir mәslәhәtim var: ya bizim kimi milis olun, ya da qaçın
gizlәnin. Amma elә gizlәnin ki, almanlar sizi bir-bir tutub
apara bilmәsin.
Tontonun dediyinә görә, almanlar әvvәlcә insanları vadidә
tutur, maşına yüklәyib, cәbhәyә aparırmış. Bundan sonra
dağlara üz tutublar. Dağlarda belә hәrәkәt edirlәr: sәhәr tezdәn
bir dәstә alman әsgәri dağın başına qalxır, günortaya yaxın
sıraya düzülüb, yuxarıdan-aşağıya hәr yeri “daramağa”
başlayırlar.
– Adamları balıq kimi tora salıb tuturlar, – Tonto dedi.
– Gör nәlәr fikirlәşib tapırlar! – kiminsә qorxmuş sәsi
eşidildi.

134