Page 337 - book-online
P. 337
Àòàìûí äîñòëàðû
Anam ölәndәn sonra onun ailәdәki mәnәvi yerini
böyük bacım Sürәyya doldurmağa çalışırdı. Altı il, demәk
olar ki, gecә-gündüz atamın yanından ayrılmadı. Atamın
hәyatının son illәrindә xüsusi möhtac olduğu böyük
şәfqәti әlindәn gәlәn qәdәr, hәm dә onu hәmişә xoşbәxt
vә bәxtiyar edәrәk göstәrdi.
İşi, vәzifә borcları Sürәyya bacımı bәzәn bir neçә
günlüyә atamın yanından ayırırdı. Belә zamanlarda atam
onun hәsrәtini az qala bir iztirab kimi çәkәr, oturub
gәlәcәyi günü, saatı hesablayardı.
Bәzәn bizә sataşırdı: "Nә edim, heç biriniz onun incә
vә hәssas rәftarını göstәrә bilmirsiniz. Amma qısqanmayın.
Sizi dә bir az sevirәm".
Sonra әlavә edәrdi: "Ananızı sizdәn daha çox sevmә-
yimi, yәqin ki, hәr biriniz qәbul edirsiniz. İndi Sürәyya
onun yerini tutdu".
Ömrünün son illәrindә gündәlik hәyatı hәqiqi
yeknәsәqlik içәrisindә keçirdi. Saat on ikiyә yaxın yuxudan
oyanırdı. Yatağında qәzetlәrә nәzәr salır, sәhәr yemәyini
yeyir, sonra qalxıb kitabxanasına keçirdi. Saat dördә
qәdәr işlәyirdi. Çalışmaları tarix, әdәbiyyat vә fәlsәfә ilә
bağlı idi. Saat beşә qalmış günorta yemәyini yeyir, sonra
yenә yatağına uzanırdı. Bunun ardınca bitmәz-tükәnmәz
gecәlәri başlayırdı. Hәftәdә bir dәfә – dostlarının başına
toplaşdıqları bazar ertәsi günlәrindәn başqa yanında
yalnız biz olurduq. Hәmin axşamlarda fikirlәrini,
mülahizәlәrini bizimlә bölüşürdü. Əksәr hallarda gecә
saat ikiyә qәdәr otururduq. Bu saatdan sonra daha bizi
yuxusuz qoymamaq düşüncәsi ilә sağollaşır vә yatağına
uzanırdı. O zaman, hәqiqәtәn dә, iztirablı saatlar başlayırdı.
Yüngülcә bir huşagetmәdәn sonra yuxudan ayılır, bәzәn
kәskin vә böhranlı dәqiqәlәr yaşayır, lakin yenә dә әn
çarәsiz anına qәdәr bizi narahat etmәk istәmirdi.
337
Anam ölәndәn sonra onun ailәdәki mәnәvi yerini
böyük bacım Sürәyya doldurmağa çalışırdı. Altı il, demәk
olar ki, gecә-gündüz atamın yanından ayrılmadı. Atamın
hәyatının son illәrindә xüsusi möhtac olduğu böyük
şәfqәti әlindәn gәlәn qәdәr, hәm dә onu hәmişә xoşbәxt
vә bәxtiyar edәrәk göstәrdi.
İşi, vәzifә borcları Sürәyya bacımı bәzәn bir neçә
günlüyә atamın yanından ayırırdı. Belә zamanlarda atam
onun hәsrәtini az qala bir iztirab kimi çәkәr, oturub
gәlәcәyi günü, saatı hesablayardı.
Bәzәn bizә sataşırdı: "Nә edim, heç biriniz onun incә
vә hәssas rәftarını göstәrә bilmirsiniz. Amma qısqanmayın.
Sizi dә bir az sevirәm".
Sonra әlavә edәrdi: "Ananızı sizdәn daha çox sevmә-
yimi, yәqin ki, hәr biriniz qәbul edirsiniz. İndi Sürәyya
onun yerini tutdu".
Ömrünün son illәrindә gündәlik hәyatı hәqiqi
yeknәsәqlik içәrisindә keçirdi. Saat on ikiyә yaxın yuxudan
oyanırdı. Yatağında qәzetlәrә nәzәr salır, sәhәr yemәyini
yeyir, sonra qalxıb kitabxanasına keçirdi. Saat dördә
qәdәr işlәyirdi. Çalışmaları tarix, әdәbiyyat vә fәlsәfә ilә
bağlı idi. Saat beşә qalmış günorta yemәyini yeyir, sonra
yenә yatağına uzanırdı. Bunun ardınca bitmәz-tükәnmәz
gecәlәri başlayırdı. Hәftәdә bir dәfә – dostlarının başına
toplaşdıqları bazar ertәsi günlәrindәn başqa yanında
yalnız biz olurduq. Hәmin axşamlarda fikirlәrini,
mülahizәlәrini bizimlә bölüşürdü. Əksәr hallarda gecә
saat ikiyә qәdәr otururduq. Bu saatdan sonra daha bizi
yuxusuz qoymamaq düşüncәsi ilә sağollaşır vә yatağına
uzanırdı. O zaman, hәqiqәtәn dә, iztirablı saatlar başlayırdı.
Yüngülcә bir huşagetmәdәn sonra yuxudan ayılır, bәzәn
kәskin vә böhranlı dәqiqәlәr yaşayır, lakin yenә dә әn
çarәsiz anına qәdәr bizi narahat etmәk istәmirdi.
337
