Page 335 - book-online

Àòàìûí äîñòëàðû

inamım qalmayıb. Mәsәlәn, son günlәrdә iki dәfә möhkәm
böhran keçirmişәm. Əslindә bu böhranlara alışdım, pisi
odur ki, әtrafdakılar daim iztirab içindә olurlar. Ankaraya
gәlsәm, yaxşı iş görmәk әvәzinә hәr şeyi daha da korlamış
olaram” – deyә yazırdı.

Bir başqa mәktubunda “Sәhhәtim heç cür düzәlmir.
Xüsusilә dә әsәblәrim getdikcә daha çox pozulmaqdadır.
Etiraf edim ki, artıq dözülmәyәcәk bir hala gәlmişәm.
Hә a bundan daha betәrindәn qorxuram. Ən kiçik bir
şeydәn son dәrәcә mütәәssir oluram” – deyirdi.

Atamın xәstәliyә varacaq dәrәcәdә hәssas adam
olduğunu yazmışdım. Ailә hәyatımızda bu hәssaslıq
ömrünün son illәrindә, doğrudan da, artmışdı. Ona bir
hәftә gec mәktub yazanda çox mütәәssir olur, sәbәblәrini
axtarıb tapmağa çalışır, başdan-başa sәmimiyyәt dolu,
insana ilıq bir hüzn gәtirәn mәktublarda şikayәtlәrini
dilә gәtirirdi:

“Gözlәrimin işığı Sәmәd.
Çoxdandır sizdәn bir xәbәr almırıq. Bu iltifatsızlığın
sәbәbi nәdir? Qәdim zamanlarda övladları, ixtiyarlaşmış
valideynlәrini öldürürlәrmiş. Bәzi millәtlәrdә isә onları
sal üzәrinә qoyub açıq dәnizә buraxarlarmış. Bәzilәri
meşәlәrә aparıb әvvәlcәdәn hazırlanmış çalalara
atarlarmış. Bәzilәri qaplanlara yem edәrlәrmiş. Xülasә,
diri vә qüvvәtli ikәn övlad üzәrindәki hakimiyyәtlәrinin
verdiyi sәlahiyyәt sayәsindә övladını satmaq, başqasına
bağışlamaq, öldürmәk, mәmlәkәtdәn qovmaq kimi
qüdrәtlәri olan atalar qocaldıqda, yәni nüfuz vә güclәrini
itirdikdә hәr şey tәrsinә çevrilirdi vә bu dәfә diri, qüvvәtli
övlad әski әmәllәrin hesabını soruşur, әvәzini verirdi.
Bizim zәmanәmizdә isә zavallı atalara vәzifәlәrindәn
başqa bir şey qalmadı. Hә a bir az artıq bağırsa, günah-

335