Page 167 - book-online
P. 167
Àòàìûí äîñòëàðû
deyә soruşur. Atam: “Paşam, hәr cәhәtdәn çox mükәmmәl
vә ibrәtvericidir. Mücadilәnin necә qorxunc sәhifәlәrinin
olduğu yalnız indi aşkara çıxır. Hәlә çox diqqәti çәkәn
bir mәqam da var. Ən böyük iltifat vә tәvәccöhlә әn
şiddәtli qarşıdurmanı yan-yana gәtirә bilirsiniz. Adamlar
özlәrinin artıq heç zaman yıxılmayacaqları sandıqları
anda çökmәyә başlayırmışlar”.
Atatürk qaşlarını çatır:
“Bunları biri-birinә qarışdırma, Əhmәd bәy”.
Atamın bu dostu da özünün qızmış bir atın üstündә
dimdik durduğunu zәnn etdiyi andan yavaş-yavaş
gerilәmәyә, mövqelәri әldәn vermәyә başladı. İlk
müvazinәt pozuntusu vücudunda zahirә çıxdı. Qәribә
tәrzdә yoğunlaşır, sinәsinә doğru yüksәlәn qarnı, getdikcә
yuvarlaqlaşan yanaqları onu dövlәt adamına yaraş-
mayacaq bir tәrzdә fәrqlәndirirdi. Sonra özәl hәyatına
dair dedi-qodular başlandı. Deyilәnlәrin hamısı hәqiqәtә
uyğun olmasa da, yenә ortaya çıxmalarına şәrait yaradan,
sәbәb olan dostluqlardan, münasibәtlәrdәn әl çәkmirdi.
Nafiә vәkalәtinә nә üçün gәtirildi? Bunu kimsә
bilmәdi. Günün birindә hәmin nazirlikdәn getmәsi isә
bir yığın haqsız, insafsız söz-söhbәtin meydana çıxmasına
tәkan verdi.
Siyasi hәyata başladığı ilk dövrlәrdә şәxsinә göstәrilәn
ümumi rәğbәt vә sevgini çox sürәtlә itirirdi. Özü dә
bunun fәrqindә idi. İçinә düşdüyü çәnbәrdәn qurtarmağa
çalışırdı. Amma istәyinә heç cür çata bilmirdi.
Burada bir mәqama diqqәt çәkmәk istәyirәm. O,
Atatürkü çıxmaq şәrti ilә dövrün hakimlәrinin heç biri
ilә heç zaman tam şәkildә yaxınlaşa bilmәdi. Mәhz eyni
sәbәbdәn dә yenә Atatürkü çıxmaq şәrti ilә hәr kәs
günün birindә bu adamın özünü tamam başqa sifәtlә
167
deyә soruşur. Atam: “Paşam, hәr cәhәtdәn çox mükәmmәl
vә ibrәtvericidir. Mücadilәnin necә qorxunc sәhifәlәrinin
olduğu yalnız indi aşkara çıxır. Hәlә çox diqqәti çәkәn
bir mәqam da var. Ən böyük iltifat vә tәvәccöhlә әn
şiddәtli qarşıdurmanı yan-yana gәtirә bilirsiniz. Adamlar
özlәrinin artıq heç zaman yıxılmayacaqları sandıqları
anda çökmәyә başlayırmışlar”.
Atatürk qaşlarını çatır:
“Bunları biri-birinә qarışdırma, Əhmәd bәy”.
Atamın bu dostu da özünün qızmış bir atın üstündә
dimdik durduğunu zәnn etdiyi andan yavaş-yavaş
gerilәmәyә, mövqelәri әldәn vermәyә başladı. İlk
müvazinәt pozuntusu vücudunda zahirә çıxdı. Qәribә
tәrzdә yoğunlaşır, sinәsinә doğru yüksәlәn qarnı, getdikcә
yuvarlaqlaşan yanaqları onu dövlәt adamına yaraş-
mayacaq bir tәrzdә fәrqlәndirirdi. Sonra özәl hәyatına
dair dedi-qodular başlandı. Deyilәnlәrin hamısı hәqiqәtә
uyğun olmasa da, yenә ortaya çıxmalarına şәrait yaradan,
sәbәb olan dostluqlardan, münasibәtlәrdәn әl çәkmirdi.
Nafiә vәkalәtinә nә üçün gәtirildi? Bunu kimsә
bilmәdi. Günün birindә hәmin nazirlikdәn getmәsi isә
bir yığın haqsız, insafsız söz-söhbәtin meydana çıxmasına
tәkan verdi.
Siyasi hәyata başladığı ilk dövrlәrdә şәxsinә göstәrilәn
ümumi rәğbәt vә sevgini çox sürәtlә itirirdi. Özü dә
bunun fәrqindә idi. İçinә düşdüyü çәnbәrdәn qurtarmağa
çalışırdı. Amma istәyinә heç cür çata bilmirdi.
Burada bir mәqama diqqәt çәkmәk istәyirәm. O,
Atatürkü çıxmaq şәrti ilә dövrün hakimlәrinin heç biri
ilә heç zaman tam şәkildә yaxınlaşa bilmәdi. Mәhz eyni
sәbәbdәn dә yenә Atatürkü çıxmaq şәrti ilә hәr kәs
günün birindә bu adamın özünü tamam başqa sifәtlә
167
