Page 77 - antologiya
P. 77
şad Nuri Güntəkin 77
O gün Hacı Әli saatlarla hafizin әtrafında fırlandı.
Ancaq, Allah bilir, atasının hansı vәsiyyәtinә әmәl edәn
hafiz İlyas hәmin gün yüz rükәtә yaxın namaz qıldı...
Bir dәfә Hacı Әli başmaqlarını geyinmәk istәrkәn
gördü ki, içinә yekә kağız dürtüblәr. Heyrәtlә kağızı açıb
baxdı: eybәcәr xәtlә anlaşılmaz şeylәr yazılmışdı.
Eynәyini taxıb onu oxumağa çalışanda evdәki qadınlar:
“Yәqin, cadudu”, – dedilәr.
Axır vaxtlar hafiz evdә hәr yerә soxulur, hәr yeri
qurdalayırdı. Hәtta Әlif arvad bir dәfә onun qapının deşi-
yindәn Müzәyyәni güddüyünü dә görmüşdü. Müzәyyәn
bunu bilәndә dәhşәtә gәlmişdi:
– Vallah, heç bilmirәm, canımı hara qoyum, lap baş
götürüb getmәk istәyirәm. Qüdsiyyә xanım isә onun sözü-
nü ağzında qoymuşdu:
– A bala, o, saf adamdı. Sәnin otaqda olduğunu bilsә,
elә şey edәrmi? Yekә adamdı, yanına gәlsә dә, heç nә ol-
maz. Allah qonağını mәnә qovdurub, bizi biabırmı elә-
yәcәksәn?
Bu hadisәdәn üç gün sonra, axşam namazı vaxtı
mәhәllәdәki mollanın arvadı gәldi.
Xeyriyyә xanım narahat vә әsәbiydi:
– A bacı, bu hacının başı xarab olub? Yazıq deyil gül
kimi qız?
Qüdsiyyә xanım narahat oldu:
– Nә olub?
– Nә olacaq, mәnim süd qızımı o gәdәyә vermәk
istәyir.
– Müzәyyәni? Vaxsey, nә danışırsan, ay bacı?
– Elә indicә gәdә bizim kişiylә danışmağa gәlib.
Qapıdan qulaq asdım, “Sәn Allah, mәnә atalıq elә, hacıyla
danış” – deyә bizimkinә yalvarırdı.
Elә bil evin içinә yas düşdü. Sәhurә:
– Alçaq gәdә! Әl boyda uşağıma göz dikib, – dedi.
O gün Hacı Әli saatlarla hafizin әtrafında fırlandı.
Ancaq, Allah bilir, atasının hansı vәsiyyәtinә әmәl edәn
hafiz İlyas hәmin gün yüz rükәtә yaxın namaz qıldı...
Bir dәfә Hacı Әli başmaqlarını geyinmәk istәrkәn
gördü ki, içinә yekә kağız dürtüblәr. Heyrәtlә kağızı açıb
baxdı: eybәcәr xәtlә anlaşılmaz şeylәr yazılmışdı.
Eynәyini taxıb onu oxumağa çalışanda evdәki qadınlar:
“Yәqin, cadudu”, – dedilәr.
Axır vaxtlar hafiz evdә hәr yerә soxulur, hәr yeri
qurdalayırdı. Hәtta Әlif arvad bir dәfә onun qapının deşi-
yindәn Müzәyyәni güddüyünü dә görmüşdü. Müzәyyәn
bunu bilәndә dәhşәtә gәlmişdi:
– Vallah, heç bilmirәm, canımı hara qoyum, lap baş
götürüb getmәk istәyirәm. Qüdsiyyә xanım isә onun sözü-
nü ağzında qoymuşdu:
– A bala, o, saf adamdı. Sәnin otaqda olduğunu bilsә,
elә şey edәrmi? Yekә adamdı, yanına gәlsә dә, heç nә ol-
maz. Allah qonağını mәnә qovdurub, bizi biabırmı elә-
yәcәksәn?
Bu hadisәdәn üç gün sonra, axşam namazı vaxtı
mәhәllәdәki mollanın arvadı gәldi.
Xeyriyyә xanım narahat vә әsәbiydi:
– A bacı, bu hacının başı xarab olub? Yazıq deyil gül
kimi qız?
Qüdsiyyә xanım narahat oldu:
– Nә olub?
– Nә olacaq, mәnim süd qızımı o gәdәyә vermәk
istәyir.
– Müzәyyәni? Vaxsey, nә danışırsan, ay bacı?
– Elә indicә gәdә bizim kişiylә danışmağa gәlib.
Qapıdan qulaq asdım, “Sәn Allah, mәnә atalıq elә, hacıyla
danış” – deyә bizimkinә yalvarırdı.
Elә bil evin içinә yas düşdü. Sәhurә:
– Alçaq gәdә! Әl boyda uşağıma göz dikib, – dedi.
