Page 57 - Tarey Vesos_Макет 1
P. 57
Buz qəsr
Şagirdlәr heyrәtlә Sissә baxırdılar. Sonuncu tәnәffüsdә ondan
soruşdular:
– Unn barәdә nә bilirsәn?
– Heç nә.
– Yaxşı görәk. Nәsә bilirsәn, üzündәn görünür. Müәllim dә
gördü.
Onların sәsindә yüngül qıcıq var idi. Sissin onları atıb Unnu
tutmasıyla hәlә barışa bilmirdilәr. Yaxşı görürdülәr ki, Siss nәsә
bilir, amma demir.
– Görürük axı, Siss, nә mәsәlә olduğunu sәn bilirsәn.
O, kömәksiz baxışlarını onlara dikdi. Axı, doğrudan da, Unn
barәdә başqalarının bilmәdiklәrini bilirdi.
Mәktәbdәn evә qayıdırdılar. Başları üzәrindәn yastı göy üzü
sallanmışdı. Hәlәlik yalnız yenicә başlanan qarın yüngül xışıltısı
eşidilirdi. Siss әvvәl hamıyla bәrabәr addımlayırdı. Hiss edirdi
ki, hamının beynindә bir fikir var: Siss Unn barәdә nә bilir?
Onlar Sissin dönmәli olduğu yerәcәn birlikdә gәldilәr. Hamı
dayandı – bu gün nәsә xüsusi tәrzdә. Onlar incik idilәr vә günah
Sissdәydi.
– Nә olub axı? – Siss kәskin tәrzdә soruşdu.
Onu yubandırmadılar.
Bütün varlığıyla hәmin o balaca evә tәlәsirdi.
Bu da qar.
Qar tökürdü. Adәtәn, qarlı günlәrdә olduğu kimi, axşama
hava isinmişdi. Pambıq kimi ağ dәnәciklәr, donmuş, bәrk torpağa,
şaxtadan büzüşmüş tәpәlәrә sәpilirdi. Bu zaman Siss Unnun
evinә yaxınlaşırdı. Hәyәtә girәndә artıq hәr yan ağappaq idi.
Heç kim gözә dәymir.
Mәn Unn barәdә nә bilirәm?
Güman elәyirlәr ki, nәsә bilirәm.
Elәdir ki var, amma... Bu yalnız mәnimlә Unnun arasında
qalmalıdı. Bir dә, yәqin ki, Tanrının – hәr halda, әlavә edib
baxışlarını göydәn yağan qara zillәdi.
Yolda vacib vә qısa fasilә.
Bu qarın içindә tәzәcә hәyәtә girmişdi ki, Unnun xalasını
kandarda dayanmış gördü. İlahi, bu, nә demәkdi? Onsuz da, bura
57