Page 50 - Tarey Vesos_Макет 1

Tarey Vesos
Orada, buzun üzәrindә nәsә var! İlk әvvәl formasız idi, amma
o, çığıran müddәtdә nәsә cizgilәr aldı, eynilә donmuş göz kimi
parıldayıb ona baxaraq, bütün fikirlәrinә hakim kәsildi.
Tamamilә açıq-aydın göz.
Nәhәngdi.
Ona baxa-baxa daha da böyüyür.
O, buzun içindәdi vә işım-işım yanır.
Elә ona görә dә cәmi bir dәfә qışqıra bildi. Yaxşı-yaxşı
baxsan, o qәdәr dә qorxulu deyil.
Düşüncәlәri indi daha sadә idi – şaxta onları hissәlәrә
ayırmışdı. Nәhәng göz buzun içindәn elә hey ona baxırdı, amma
burada qorxulu bir şey yox idi. Yalnız bunu ağlına gәtirә bildi: nә
olub, nәyә baxırsan? Hә, mәnәm. Adәtәn, belә hallarda ağıla
gәlәn bir fikir tutqun şәkildә ona hakim kәsildi: mәn pis bir iş
tutmamışam...
Qorxmalı bir şey yoxdu.
Tәzәdәn ayaqlarını altına yığıb büzüşdü vә ora-bura baxdı.
Göz aydınlaşdı, daha işıqlı oldu.
Olsa-olsa, iri bir göz, vәssalam.
Burada iri gözlәr olur.
Amma hiss etdi ki, göz öz küncündәn ona baxır, odur ki, o da
başını qaldırıb ona baxmalı oldu.
Bu da mәn. Bütün günü burada olmuşam. Heç bir pis iş
tutmamışam.
Get-gedә yerә düşәn damcıların sәsi bütün daxmanı bürüdü.
Hәr damcı sanki öz mahnısını oxuyurdu. Şәlalәnin susmaq
bilmәyәn kobud uğultusunda hәzin “tıp-tıp” işıqlı musiqi kimi
sәslәnirdi. Bu sәs ona nә vaxtsa çoxdan unutduqlarını xatırladır,
eyni zamanda bu tanış sәsdәn rahatlanırdı.
Buralar işıqlanmışdı.
Göz dә ona baxdıqca daha işıqlı olurdu. Unn daha qorxmurdu,
cәsarәtlә düz ona baxırdı. Ürәyi nә qәdәr istәyir, qoy baxsın.
Daha donmağı da keçmişdi. Halı yaxşı deyildi, tәrpәnmәyә
belә taqәti yox idi, amma üşümürdü. Qәsrin bayaqkı hәmin o
dәhşәtli soyuğunu güclә xatırlayırdı, amma artıq soyuq arxada

50