Page 48 - Tarey Vesos_Макет 1

Tarey Vesos
Dәrhal da izi tapdı. Amma bu qәsr necә qәribәdi: heç dә geri,
paltosu tәrәfә gedib çıxmadı, tamam başqa bir yerdә peyda oldu
vә bu yer xoşuna gәlmәdi.
Daha bir yeni daxma. Xırdadı, alçaq tavanından dilindәn su
damcılayan sırsıralar sallanıb, döşәmә sanki içindәn rişә atıb
böyüyәn buz nizәlәrlә doludu, sınıq-salxaq divarlar elә qalındı
ki, qarşısında yaşılımtıl işıq soluxub xeyli sayda müxtәlif künclәrә
yayılır. Amma burada şәlalәnin uğultusu yaxşı eşidilir, qәflәtәn
lap yanında, altında, ya da hansısa bir tәrәfindә bu sәsi eşidirsәn,
elә bil özünü dә o sәsin içindә hiss edirsәn.
Su divar boyu axa-axa ona bayaq ağladığı hәmin zalı
xatırladırdı.
Daha ağlamırdı, soyuq göz yaşlarını da dondurmuşdu. Qәflәtәn
hәr şey bütün aydınlığını itirmişdi. Başındakı fikirlәrin biri o
birini әvәz elәyirdi, amma biri dә axıra gedib çıxa bilmirdi, elә
bil dumana düşmüşdü. Get-gedә daha tәhlükәli olurdu, qışqırmaq
istәdi – ucadan vә haraylayıcı sәslә, buz qәsrә uyğun tәrzdә:
– Au! Au!
Aciz, mәzlum bir sәs idi. Elә bil hansısa başqa fikirlәr bu
sәsin qarşısını kәsmişdi, özü öz harayını güclә eşitdi. Vә bu
haray çox da uzaqlara uçmadı, cavabı yalnız şәlalәnin vәhşi
uğultusu oldu. Uğultu bütün başqa sәslәri süpürüb apardı. Neynәk,
elә dә qorxulu deyil. Yeni fikir, soyuğun yeni dalğası vә haray
sәsi unuduldu.
Amma bax bura elәcә uzanmaq lazımdı. Sadәcә uzanmalı,
qoy özü aparsın – uzaq-uzaq yerlәrә. Fikir qәfil yarandığı kimi
dә yox oldu.
Yerdә su var idi. Bәzi tәrәflәrdә buza dönmüşdü. Yox, bura
münasib yer deyil. Unn kәlә-kötür divarlardan çıxış axtarmağa
başladı.
Bu, sonuncu otaqdı, o yana yol yoxdu.
Bu fikri güclә axıra çatdıra bildi. Hәr halda, buradan çıxış
yox idi. Nә etsәm dә, xeyri yoxdu. Deşik, nә qәdәr desәn, amma
onlar heç hara aparmır – o yanda yalnız buz, bir dә işığın qәribә
zolaqları var.

48