Page 42 - Tarey Vesos_Макет 1

Tarey Vesos
qırovla örtülmüş tәpәdәn şәlalәyә qәdәr olan dolanbac yolla
aşağı düşmәyә başladı. Nәhәng buz qәsr bütün varlığına hakim
kәsilmişdi.
Onu bütün gözәlliyi ilә yalnız aşağıda – balaca bir qızın
baxışlarına necә açıla bilәrsә, elәcә gördü. Çәkdiyi vicdan әzabları
da sәssizcә yoxa çıxdı. Nәhәng buz qәsr buradan dәfәlәrlә
әzәmәtli vә füsunkar görünürdü. Әlbәttә, bura gәlmәkdә çox
düzgün elәmişdi.
Mәnzәrә onu tamamilә mәst elәdi. Buz divarlar buradan
sanki göyә ucalırdı vә onlar elә bil onun baxışları altında daha da
böyüyürdülәr. Hara baxırsa, hәr yerdә gözünә şәbәkәlәr, tikililәr
dәyir vә o, heç bunların adlarını da bilmir. Buz dörd bir yanı
tutdu, yalnız ortada – şәlalәnin töküldüyü yerdә boşluq var idi.
Su bәzi yerlәrdә inşaat işlәrini bitirib özündәn sonra burada
parlaq vә quru tikililәr qoyub getmiş, bәzilәrindә isә sırsıralar
asılıb qalmış vә buzdan düşәn damcılar dәrhal boz-yaşıl buza
dönmüşdü.
Bu ecazkar qәsr. Burada nәsә bir giriş varsa, içәri keçmәyә
cәhd etmәk lazımdı. Ora, yәqin, heyrәtamiz dәhlizlәr vә alaqapılarla
doludur. Onları da mütlәq görmәk lazımdı. Gözlәri qarşısında
açılan mәnzәrә elә qeyri-adi idi ki, Unn dünyada olan hәr şeyi
unutmuşdu vә düşüncәlәrinә hakim kәsilәn yeganә istәk bu buz
saraya daxil olmaq idi.
Amma bu, asan deyildi. Bir neçә dәfә gözünә giriş kimi
görünәn, әslindә, çala idi. Amma Unn geri çәkilmәk fikrindә
deyildi vә nәhayәt, içindәn sürüşüb keçmәk mümkün olan, kifayәt
qәdәr geniş, yaş bir yer tapa bildi.
İlk zala daxil olanda ürәyi möhkәm döyünmәyә başladı.
Hәr tәrәf yaşıla bürünmüşdü, yalnız orada-burada tutqun işıq
çatlarının tirlәri zala әlavә rәng verirdi. Bir dә dәhşәtli soyuq,
vәssalam. Bu yerdәn nәsә bir vahimә boylanırdı.
Sәbәbini özü dә bilmәdәn qışqırdı:
– Au!
Sanki kimisә haraylayırdı. Boşluğun tәsirindәndir. Qışqırmaq
istәyirsәn. Axı özü dә bilir ki, burada heç kim yoxdu, amma hәr
halda...
42