Page 39 - Tarey Vesos_Макет 1
P. 39

Buz qəsr
          onun varlığından yalnız bulud-bulud buxarlar xәbәr verirdi. Unn
          hәr şeyi unudub ayaq üstdәcә bu mәnzәrәyә baxırdı. Elә bil yuxu
          görürdü.
             Yaxşı yuxu üçün çox az şey lazımdı.
             İndi dәrsdә oturmaq әvәzinә, burada olmağı onu azca da
          narahat elәmirdi. Fikirlәşmirdi ki, buna görә bәraәt almaq onun
          üçün heç dә asan olmayacaq. Buzun altıyla aramla axan su onun
          içini sakit bir sevinc hissiylә doldurmuşdu.
             Әlbәttә, hәtta indi dә әvvәlki o qara-qura fikirlәr yenidәn
          qayıdıb, onu kölgәlәrә qәrq olmuş yarğanın dibinә çәkirdi, amma
          gözü qarşısında açılan mәnzәrәdәn duyduğu bu xoş saatlarda,
          buzun layları altında sәssiz vә aramla axaraq, sanki Unnu yuyun-
          durub, ehtiyac duyduğu sözlәri ona deyәn, ona çatdıran iri çayın
          qarşısında dәrhal geri çәkilirdi.
             Elә bir sükut hökm sürürdü ki, ona elә gәldi, şәlalәnin sәsini,
          çayın yarğana töküldüyü hәmin o yerdәn gәlәn uğultunu eşidir.
          Mәktәbdә deyirdilәr ki, bu yerdәn şәlalәnin sәsi eşidilmir, amma
          indi uğultu sәsi ona tam aydınlığıyla gәlib çatırdı.
             Elә ora getmәlisәn. Başqa heç nә düşünmә. Bu gün başqa bir
          işin yoxdu.
             Gölün qaramtıl suyu buzun әyri-üyrü layları altından yüngül
          vә sakit tәrzdә axırdı. Bu yeni vә saf su nizamla, rahatlıqla
          hәrәkәt elәyirdi. Belә mәnzәrәni ancaq yuxuda görә bilәrsәn.
             Şәlalәnin uzaqdan gәlәn sәsi Unna bura gәlişinin mәqsәdini
          xatırlatdı. Bütün donuqluğu canından atdı. Kaş indi nәlәr hiss
          etdiyini kimәsә danışa bilәydi... Amma bilirdi ki, heç kimә bu
          barәdә heç nә demәyәcәk.
             Azca dayanıb duran kimi bәdәni üşüyürdü. Şaxta paltarının
          içinәcәn soxula bilmişdi. Qızınmaq üçün qaçdı. Çayın göl tәrәfi
          aşağıda idi. Bayaqdan susan su şırıldamağa başladı.  Axından
          vuran şaxta vә buxar aşağı uzanan sahili büsbütün heyrәtamiz
          buz tülә bürümüşdü. Su sırsıralaracan gәlib onları yalayırdı.
             Qabığaoxşar tәpәnin üstünü süpürgә kolları basmışdı, buradakı
          qırov çәpәki gün şüalarında gümüş kimi parıldayırdı. Nağıl ölkә.
          Unn bir tәpәcikdәn o birinә atılırdı. Onunla birlikdә çantasındakı
          dәrsliklәr vә yemәk bağlaması da atılıb-düşürdü.
                                     39
   34   35   36   37   38   39   40   41   42   43   44