Page 354 - Tarey Vesos_Макет 1

Tarey Vesos
görә dә gözlәri dolmuşdu.
– Gәl ora bir yerdә gedәk, – Xalvorla Onunn tәklif etdi. –
Sizin dediklәrinizә inanmasaq da...
Knutla Siqrid öz gücsüzlüyünü başa düşüb susdular. Amma
axı onlar olanı deyirdilәr! Qabağa düşüb yenә әl-әlә tutmuşdular,
amma bu dәfә onları sevinc yox, küskünlük doğmalaşdırmışdı.
Çox getmәk lazım gәlmәdi.
– Buradı, – Knut dedi.
– Belә dә bilirdim, – Onunn qımışdı. Dilinin ucunda saxladığı
әn pis sözlәri elә tәzәcә çölә çıxarmağa hazırlaşırdı ki, boğazı
qurudu. Çünki indi onun da gözünә nәsә göründü.
Bu, sığın peyiniydi, әsl sığın peyini.
Düzdü, Onunn sığın peyinini heç vaxt görmәsә dә, sәhv ola
bilmәzdi, qarşısındakı sığın peyiniydi, vәssalam.
– Demәli, doğruymuş, – pıçıldayıb heyrәtlә arxaya qanrıldı.
– Amma siz bizә inanmırdız! – Knutla Siqridin hәyәcandan
sәsi güclә eşidilirdi.
Uşaqlar donub-qalmışdılar. Onlar bunu gözlәmirdilәr. Xalvor
barmağını peyinә toxundurdu.
– İstidi, – dedi vә bu sözdәn hamı diksindi.
Knutla Siqrid işin nә yerdә olduğunu ancaq indi başa düşüb,
qorxu içindә ağladılar.
Xalvorla Onunnun da rәngi ağarmışdı. İndi daha özlәrini
böyük kimi aparmaq istәmirdilәr, qorxu onların da canına
hopmuşdu. İkisini dә hıçqırıq tutdu. Amma bu hala düşmәklәrindәn
utanmırdılar.
Göz yaşları dadlarına çatdı. Uşaqlar yüngüllәşdilәr. Az sonra
qorxu tamam çәkilib getdi.
Onda әl-әlә tutdular vә elә elәdilәr ki, balacalar ortaya
düşsünlәr. Sonra qayanın yanından ötüb qızılı meşәnin ortasına,
qocanın yanına qaçdılar.
Qoca uşaqların ayaq sәslәrini eşidib başını qaldırdı. Ürәyini
ağırlıq basmışdı. O, dizlәrinә qulaq asdı.
Dizlәri daha әsmirdi.
Günәş işığı yarpaqların arasından axıb-süzülürdü. Amma
qoca nәsә görmürdü. Yaddaşı ancaq uzun ömrünü dәnlәmәklә
354