Page 353 - Tarey Vesos_Макет 1

Nağıl
– Siz gedin, gedin! – qoca hәyәcanla dedi. – Mәn yorulmuşam.
Dövrә vurub yanıma qayıdarsız, aydındı? İndi gedin.
Bu dәqiqә qocanın sifәti elәydi ki, bir sözünü iki elәmәk heç
adamlıqdan deyildi. Qoy nә olur-olsun. Vә oğlanlar yolu tutub
qaçdılar.
Amma әn maraqlısı Knutla Siqridin payına düşmüşdü. Onlar
bәrk-bәrk bir-birinin әlindәn tutub asta-asta addımlayırdılar.
Bayaqkı düşmәnçilik tamam unudulmuşdu, әvәzindә onlarda
bir-birinә qarşı doğma vә mәhrәm hisslәr baş qaldırmışdı.
İstәdiklәri bircә şey bu qayanı ötüb-keçmәk idi. Yol bir elә uzun
deyildi, amma hәr halda...
Yolboyu ikisi dә susmuşdu. Bir xeyli getmişdilәr ki, qәflәtәn
gözlәmәdiklәri oldu. Onların arxasından, kolluqlardan bir qәribә
sәs gәldi vә ardınca nәsә yanlarından ötüb-keçdi. Siqridlә Knutun
gördüyü ancaq nәyinsә kölgәsi idi. Budaqlar tәrpәndi. Vә hәr
şey qeyb oldu. Tәzәdәn hәr tәrәfi ölü sükut aldı.
Xeyr, onlar qışqırmadılar. Әllәrini sıxıb bir-birlәrinә baxdılar.
O idi! Budu, donları açıldı vә onlar böyüklәrin yanına qaçdılar.
Külәk kimi qopub qaçdılar.
Külәk kimi. Dayanmadan, sәndirlәmәdәn qayanın dövrәsinә
fırlanırdılar.
Sonra Xalvorla Onunn qabaqlarını kәsdi.
– O, buradadı! – qışqırdılar. – Biz onu gördük!
Knutla Siqrid hәlә balacaydı, ona görә dә böyüklәr bu sözә
inanmadılar. Axı özlәrinin rastına heç nә çıxmamışdı. Bunlar o
boyda sığını necә görә bilәrdilәr? Uzaqbaşı, qabaqlarına dәlә
çıxıb.
– Doğrudan? – Xalvorla Onunn inanmaq istәmәdi. – Yәqin,
gördüyünüz dәlә olub.
Knutla Siqrid susdu.
Balaca olmağın da bu işi var. Amma әgәr onlar, doğrudan da,
sığını görüblәrsә... Onlara qahmar çıxması üçün gözlәriylә qocanı
axtarsalar da, tapa bilmәdilәr.
– O, çox böyük idi! – bilirdilәr ki, dediklәri hәqiqәtdi, ona
353