Page 348 - Tarey Vesos_Макет 1

Tarey Vesos
Bunlar hamısı mәnim idi.
Hәrdәn deyәrdim: bu gün bu ağcaqovağı baltalayacağıq.
Xeyli odun çıxacaq.
Elә hәmin gün ağcaqovaq yerә gәlmәliydi.
Yan-yörәsinә baxıb düşüncәlәrinin ardını gәtirdi.
Hәrdәn dә deyәrdim: bu boş torpağı bellәmәk lazımdı, haydı,
uşaqlar, qollarınızı çırmayın.
Elә hәmin yay tәzә әkinlik peyda olardı.
Qoca indiki cavanların hәr şeyә laqeydliyini, tәnbәlliyini
yadına salıb kәdәrlәndi vә öz-özünә mızıldandı:
– Әgәr mәn qolumu çırmalamasaydım, bu xam torpaqlar
indiyәcәn әkilmәzdi.
Sözlәrinin çәkisini artırmaq üçün ağacın gövdәsinә bir tәpik
dә vurdu.
Amma nahaq yerә, zәrbәdәn dizlәri әsdi. Bir anlıq. Elә bil
әsmәcә ayağına toxunub keçdi.
Düşündü ki, o bilәn kimi deyil.
Yox, yox! – yenә fikrә getdi. – Sözlәrimi geri alıram, –
indicә dediklәrindәn tez-tәlәsik imtina etdi. – Әslindә, mәn belә
düşünmürәm, sadәcә, biz qocaları razı salmaq çәtin mәsәlәdi.
Elә bu vaxt qocanın arxasında, payızın bәzәdiyi meşәdә dörd
uşaq peyda oldu.
Bazar günüydü vә onlar nәsә maraqlı bir şey görmәk, ya
eşitmәk ümidiylә meşәdә veyillәnirdilәr. Bu darıxdırıcı, uzun
gündә başlarını qatmağa yer gәzirdilәr. Dörd nәfәrdәn üçü oğlan
uşağı idi, qoz ağacından qırdıqları budaqlardan düzәltdiklәri
çubuqlarla göbәlәklәri, qarşılarına çıxan hәr şeyi vurub әzә-әzә
gedirdilәr. Oğlanlar – Onunn, Xalvor vә Knut özlәrini qıza –
Siqridә göstәrmәk üçün göbәlәklәrin başına min oyun açırdılar.
Dәyib vaxtını ötürmüş göbәlәklәrin kәskin qoxusu alәmi bürümüşdü,
başının papağı payız yağışı üçün hazır nәlbәki idi.
– Bir bax, – deyә oğlanlar göbәlәklәri incidә-incidә özlәrini
elә aparırdılar ki, guya Siqridә mәhәl belә qoymurlar.
Amma Siqrid çox gözәl bilirdi ki, bir an da onların fikrindәn
çıxmır, yәqin, yanaqlarının allanmağına da sәbәb bu idi.

348