Page 346 - Tarey Vesos_Макет 1

Tarey Vesos
Amma budu, hansının hansısa bir hәrәkәtindәn hamısının elә
bil donu açıldı. Heyrәtlә bir-birlәrinә baxdılar.
Nәsә dәyişmişdi.
Bu, Nils idi, yerdәn qalxırdı. Ayağı torpağa hәlә o qәdәr
pәrçimlәnmәsә dә, özü göyә boy verirdi. Vә onlar ona aşağıdan-
yuxarı baxırdılar. Nils onlar üçün bir nәhәng dayaq idi. O, onların –
samanlıqda diz üstә düşüb qalanların içindәn qalxmış, dağ kimi
ucalmışdı. Vә onların gözlәri qabağındaca elә hey böyüyürdü.
Nils içindә baş verәnlәrә qulaq asırdı. Canında nәsә dәyib-
yetişirdi. Artıq neçәnci dәfәydi ki, böyüyürdü. Axır ki, bu
qarışıqlıq bütövlәşirdi. Bu sәfәri onu bir bәladan o birinә atdı.
Tamam başını itirdi. Onunla nә desәn elәmәk olardı. Top kimi
oynatdılar. Doğrudanmı hamı bu yolu keçmәlidi? Özündәn
soruşurdu. Amma daha hәr şey geridә qalıb. İndi bu bәdbәxtlәrә
yiyә durmağa, onların hәyatlarına söykәnәcәk olmağa gücü var.
Bu güc kömәyinә vaxtında gәlib çatdı. Bu dәfә özünü Fetin
torpaqlarıyla addımlayan gördü vә başa düşdü ki, onu da
ölümsüzlük gözlәyir. Axı onun da alnına zәhmәt adamı olmaq
yazılmışdı.
Onu yerdәn qalxmağa mәcbur elәyәn dә bu idi. İndi o daha
özünü çәkmirdi. Qoy hamı görsün ki, ona bel bağlamaq olar.
Ona görә dә qalxıb belini dikәltdi. O, tamam kül olmuşdu, amma
әgәr ailә gözünü sәnә dikibsә, küllükdәn, birtәhәr dә olsa,
çıxmalısan. O, tәzәdәn boy atdı. Vә belini dikәldib öz yükünün
altına girdi. O, külәyin uçurduğu yarpaq kimiydi. Doğmalarının
heç nә görmәyәn gözlәrinә baxdı. Onların gözündә o, nәhәnglәr
nәhәngiydi. Özlәrini ona etibar edә bilәrdilәr. Vә әn balacanın
gözündә o, başı buludlara dәyәn dağ idi.

346