Page 341 - Tarey Vesos_Макет 1

Nils Fet
ki, hamının kömәyini qәbul elәyirәm.
Öz acizliyindәn utanıb yumaq kimi büzüşdü.
Mәn tamam acizәm, dәhşәt içindәyәm. Ona görә dә adamlar
mәnә rәhmlә baxanda, hörmәt göstәrәndә, kömәk elәyәndә azca
yüngüllәşirәm.
O, ürәyindә Tanrıya yalvara-yalvara ayaqları altında özünә
dayaq gәzirdi. Amma xeyri yox idi, dünәn haradasa mövcudluğunu
hiss elәdiyi hәmin dayağı indi itirmişdi.
Dünәn büsbütün yalanmış.
Dünәn sәn öz-özünü aldatmısan...
Sәn özgәninkini öz adına çıxmısan. Ölәnin haqqına yiyә lәn -
misәn.
Sevinirdin ki, onun meyitini aparırsan.
Sәn atalıq yükünü tәmiz ürәklә çiyninә almamısan.
Özünü nә sayırsan?
Ona elә gәldi ki, ağır çarxlar üstündәn keçib bәdәnini xıncım-
xıncım elәyir, dünәn axşamdan öz alәmindә qurub-yaratdığı
xülyaların hamısını külә döndәrir. Bir gör nәylә fәxr edirmiş,
nәylә hamının canına qorxu toxumu sәpib hörmәt qazanırmış.
Nәdi, nәdi, atasının tabutunu aparır.
Adam hәqiqәti yalnız gecәlәr etiraf edir.
Nils heysiz-hәrәkәtsiz uzanmışdı, canında tәpәr deyilәn
şeydәn әsәr-әlamәt belә yox idi. Zәrbә zәrbә dalınca gәlirdi.
Amma mәnim axı cәmi on altı yaşım var. Özünә bәraәt
qazandırmaq istәdi.
Sus!
Susuram.
Çarx hәlә dә öz işindәydi. Elә hey fırlanırdı. Ondan yayınmaq
üçün Nils düşüncәlәrinin istiqamәtini dәyişmәk istәdi. Bu dәfә
gözü qarşısında birazdan görәcәyi mәnzәrә canlandı. Qızların
bәdәnlәri, başqa görüntülәr bir-birini әvәz elәyirdi. Hәlә sonacan
dәrk elәyә bilmәdiyi bu mәnzәrә onu hәm qorxudurdu, hәm dә
özünә çәkirdi. Amma bu gecә altında qaldığı çarx hәr şeyi külә
döndәrirdi. Vә bundan xilas yox idi. Gözü qarşısında alov qalxdı:
bax!
Evlәrini dörd bir tәrәfdәn dövrәyә alan qırmızımtıl-qәhvәyi
torpaqlar od içindә idi. Günәş odu yerә yağdırırdı vә atası o
341