Page 339 - Tarey Vesos_Макет 1

Nils Fet
yanına qayıdır. Dövrәsinә yığılıb ondan istәyәcәklәr ki, hәr şey
әvvәlki kimi olsun. Qarınları tox, әyinlәri isti.
Hә! Nils qәfildәn qәribә bir әminliklә fikirlәşdi. O böyüyәcәk,
özü dә çox tez. Onu tez böyümәyә hәr şeyi onun üstünә yıxacaq
doğmaları, vәziyyәt özü mәcbur edәcәk.
O da bütün bu yükü daşımalıdı.
Nә olsun, әgәr lazımdısa...
Elә evә dә buna görә qayıdıram! – düşündü.
Avtobus silkәlәnirdi, atılıb-düşürdü. Benzin, yağ iyi alәmi
götürmüşdü. Amma Nils daha belә şeylәrә fikir vermirdi. O,
taybatay açıq qapıdan görünәn doğma yurda, dördkünc torpaq
sahәlәrinә baxırdı. Tәk-tәk evlәr, böyük qәsәbәlәr arxada qalırdı.
Xırda komalar vә әzәmәtli saraylar. Meşәlәr. Bataqlıqlar. Vә
әvvәlki kimi yaxınlıqdan axan çay. Nilsin gözü qabağındaca elә
bir ucdan yeni-yeni mәnzәrәlәr açılırdı. Hәmin mәnzәrәlәri o,
әvvәllәr dә görmüşdü, amma uşağın gözlәri ilә. İndi bu mәnzәrәlәr
ona öz evini xatırladırdı. Ağır yük onun çiynindәydi.
Böyüklәr hәr tәrәfdә iş-güclә mәşğuluydular.
Gün isti gәlmişdi. Günәşin qızdırdığı nәmiş torpaqdan buxar
qalxırdı. Bütün evlәrin adamları hamılıqla tarlalara işlәmәyә
çıxmışdı. Hәr saatın öz hökmü var, әkin üçün әn münasib vaxt
idi. Toxumla dolu torbalar dolub-boşalırdı. Orada-burada yüklәnmiş
atlar gözә dәyirdi. Hәrdәn-hәrdәn burnuna peyin iyi gәlirdi.
Atlar, adamlar hamısı çöldәydi. Payızda buralarda tәzәdәn taxıl
vә kartof yetişәcәkdi.
İndi mәn dә işlә o qәdәr yüklәnәcәm ki, baş qaşımağa da
vaxtım olmayacaq. Nils fikrә getmişdi.
Avtobus tәzәdәn dayandı. Bu dәfә bazar meydanında. Avtobusun
yanından lәng yerişli, biganә baxışlı adamlar keçirdilәr. İçәridә
uzun tabutu, onun keşikçisini görәndә sözlәrini yarımçıq saxlayıb
susurdular. Hörmәtlәrini ifadә edirdilәr. Vә bu, Nilsin canına yağ
kimi yayılırdı.
Ötüb geridә qoyduğu hәr kәnddәn güc alırdı. Elә bil yol
gedә-gedә canı cücәrib yetişirdi. Bir kәnddәn o birinә çatanacan
gözünü tabutdan çәkmirdi. İndi o daha bu tabutdan sәhәrki kimi
339