Page 333 - Tarey Vesos_Макет 1

Nils Fet
Avtobus gәldi vә Nils hәmin yerә getmәk üçün qalxıb onun
içindә oturdu. Dünәnki kimi, bu gün dә hәr tәrәfә gün işığı
paylanmışdı, çay hirs-hikkәliydi. Qupquru yolun üstüylә şütüyәn
tәkәrlәr tozu әrşә qaldırmışdılar. Vadi o başından bu başınacan
işlәyәn adamların ixtiyarındaydı. Gәrәk onlar da әkinә başlasınlar.
Vaxt gözlәmir.
Nils sürücüdәn soruşdu ki, axşam bu avtobusla tabut aparmağına
icazә verәrmi.
– Әlbәttә.
Bu sürücü nәlәr daşımamışdı.
Atasının meyiti olan yeri Nilsә göstәrdilәr. Bura qırmızı
kәrpicdәn tikililәri olan nәhәng bir tәsәrrüfat idi. Döngәni burulan
kimi Nils gözlәriylә әn әvvәl samanlığı axtardı.
Onu sevinclә qarşıladılar. Әgәr evdә ölәn varsa, ürәk yumşal -
malıdı.
– Biz sәni gözlәyirdik, – ona dedilәr.
Diksindi. Hәr yerdә onu bu sözlәrlә qarşılayırdılar. O, buna
görә hamının әlini sıxmaq istәyirdi.
Görәn, hadisә necә olub? Heç nәyin üstündә. Atası, çayla
axdıqca bir-birinә ilişәn ağac gövdәlәrinin sәmtini düzәldirmiş,
bir gövdә dә düz gәlib ona dәyib. Hadisә bu tikilinin yaxınlığında
baş verib. Ona görә dә onu bura gәtiriblәr.
Nils söhbәtә qulaq assa da, fikri özgә yerdәydi. Gör ha, onu
burada gözlәyirmişlәr. Sәni gözlәyirdik. Elә belә dә dedilәr.
Böyüklәr hәlә bu vaxtacan ona belә söz demәmişdilәr. İndi bu
söz Nils üçün müqәddәs yazı kimi bir şey idi.
Kişilәrdәn biri – görünür, yerin sahibiydi – Nilsdәn soruşdu:
– Ona baxmaq istәyirsәn? Tabutu aça bilәrik.
– Hә, – Nils özündә güc tapıb dillәndi.
Kişi yaşlıydı. Nәdәnsә Nilsә elә gәldi ki, o kişi tamam
tәnhadı.
– Samanlıq tәrәfә gedәk, oradadı.
Eynәn bizim evlәrdәki kimidi. Nils fikirlәşdi. Yaxşı ki, bu
adәt buralara da gәlib çıxıb.
Qapağı tabutun üstündәn götürdülәr vә Nils atasını gördü.
Onu vahimә basdı. Elә bil dәhşәtli yuxu görürdü. Ölәnin sifәti
333