Page 325 - Tarey Vesos_Макет 1

Quşlar
tutduğunu kәnar göz olmadan elәmәk istәyirdi. Sevdiyi vә
öyrәşdiyi hәr şeydәn qırılmaq ona olmazın hәyәcan bahasına
başa gәlirdi, bununla belә, hәmişәki kimi, beynindәki az-maz
fikirlәri sağ vә sol әlinә yönlәndirә bildiyindәn, qayıq düz
istiqamәtdә üzürdü. Avarı adi günlәrdә olduğu kimi çәkirdi. Heç
dә hansısa müәyyәn bir yerә üzmәyi qarşısına mәqsәd kimi
qoyub düzünә üzmәyә can atmırdı, hәr şey onda öz-özünә alınırdı.
Qayığın burnu qәrb tәrәfdәki yalın qayalıqlara baxırdı, qayıqçı
özü isә bu mәnzәrәyә arxa çevirmişdi. Mattis uzaqlaşdıqca gözlәri
qarşısında açılan doğma sahil daha da genişlәnirdi. Gözünә
görünәn hәr şey ona әziz idi.
Hәrdәn fikirlәşirdi ki, ora baxmalı deyil vә bir anlıq nәzәrlәrini
yerә dikirdi.
Amma sәni bürüyәn fikirlәrdәn hara qaçacaqsan? Mattis
düşünürdü ki, hәrә bu dünyada bir cür yaranıb. Amma fikrinin
davamını gәtirmәyә ürәk elәmirdi. Nәzәrdә tutduğunu yerinә
yetirmәk üçün gücünü vә özünü qorumalıydı.
Artıq özüm hәll etmirәm, seçim mәnsiz olacaq.
Avarlar suyun üzәrinә qalxanda sanki tәrk olunmuş sahilә әl
elәyirdilәr. Qayıq suyun dibinә gedәndә bu yeni kobud avarlar
başqalarının karına gәlәcәkdi. Nә yaxşı ki üzmәyi qәti bacarmırdı,
bacarsaydı, bu sınağın heç bir mәnası olmayacaqdı.
Şәffaf havanın vә qızılı ağacların gözәlliyi Mattisә güc gәlib
onu fikrindәn döndәrmәk istәyirdi. Amma hansı qiyafәdә gözünә
görünmәsindәn asılı olmayaraq, onları özündәn qovurdu.
Uzağa, uzağa... Hara üzür? Әgәr onu sahildәn görsәydilәr,
yәqin, mane olacaqdılar. Evlәrdәn, ümumiyyәtlә, sahildәn xeyli
uzaqlaşmaq lazım idi.
Gәrәk qaranlıq dәrinliyә qәdәr üzüm, yalnız orada bu işi
görә bilәrәm, gәrәk әn uzaqlara üzüm…
Ona lazım olan yer amansızcasına yaxınlaşırdı. Mәn buralarda
heç vaxt olmamışam. Özünü inandırmaq istәyirdi.
Onu burada yaxşı tanısalar da, elә bil yad, gәlmә adam kimi
üzürdü.
Qәflәtәn avarları qaldırdı – alnını tәr basmışdı. Nә baş verdi?

325