Page 309 - Tarey Vesos_Макет 1

Quşlar
sualın cavabını özü dә bilmirdi. O qızdan nәsә eşitmәkmi, onunla
yanaşı oturmaqmı? Amma bir şeyi dәqiq bilirdi ki, susmaq olmaz.
Qız onun danışmasını sanki baxışlarıyla tәlәb edirdi.
Fikirlәri qarışa-qarışa:
– Doğrudan da, ağıllı sözdü, elәmi? – soruşdu.
Qız xırda budağı yanaqlarına sürtürdü, ayaqlarını yellәyirdi,
nәsә sakit oturub qala bilmirdi.
– Hansı söz?
– Yastı daşlardan dediyim, üstündә oturmaq yaxşı olur, sözü.
Qız üz-gözünü turşutdu vә sıçrayıb qalxdı:
– Sәn dә ora çәkirsәn? – tәәssüflә soruşdu.
Deyәsәn, ondan incidi…
Mattis yerindәn qalxmadan tәşvişlә:
– Hara ora? – soruşdu.
Qız indi çıxıb gedәcәk. Mattis tәrpәnmәyә qorxurdu:
– Mәn bilmirdim ki, belә danışmaq olmaz, – mızıldandı.
– Yaxşı. Onsuz da, getmәliyәm.
– Bilirsәn…
Qız sözünü kәsdi:
– Boşla görәk, işimiz-gücümüz var. Bu mәsәlәnin sәninlә
mә nә heç bir aidiyyәti yoxdu. Danışdıq?
Qız artıq yola düzәlmişdi. Ona dostyana, hәtta bir qәdәr
utana-utana göz elәdi vә addımladı.
Mattis xatirәlәrindәn yapışdı.
– Onlar qәti belә deyildilәr, – dedi. – Mәn onlarla xeyli da -
nış mışdım.
Qız dәrhal ayaq saxladı.
– Kimlәri deyirsәn? Sәn kimlәrdәn danışırsan?
Mattis astaca:
– İngerlә Annadan – dedi vә soruşdu. – Sәn onlar barәdә
eşitmisәn?
– Әlbәttә…
– Biz bütün günü göldә üzüb söhbәtlәşirdik. Onlar tamam
başqa cür idilәr.
Qız Mattisә tәrәf qayıdıb gözlәrinә baxdı. Peşman olmuşdu.

309