Page 297 - Tarey Vesos_Макет 1

Quşlar
bütün ağıllılar demәk deyildi, aman vermәdәn vә rәhm etmәdәn
Mattisi öz qayığında bütün göl uzunu düşmәnini başına dәrd
kimi evinә gәtirmәyә mәcbur edәn dә elә bu güc deyildimi?
Yörgen:
– Gәl daha bu haqda danışmayaq, – tәklif etdi, çünki Mattis
cavab vermәdәn elәcә susub oturmuşdu.
Mattis hirslә:
– Mәn indi sәnin haqda pis fikirdәyәm, – dedi.
– Bunun sәnә bir kömәyi olmayacaq.
– Bәs nәyin kömәyi olacaq?
Yörgen qәtiyyәtlә:
– Söhbәti bağlayaq, – dedi. – Qoy hәr şey olduğu kimi
qalsın.
Mattis:
– Yaxşı, – dedi.
Beyni qәddar fikirlәrlә doluydu, amma “yaxşı” deyib tabe
oldu. Tәzәdәn yerә uzandı.
Onlar bellәrinә dinclik vermәk üçün oyuqda uzanmışdılar.
Dörd bir tәrәf budaqlar vә oduncaqlar idi, yerdәn kötüklәr baş
qaldırmışdı, otun üstü göbәlәklәrlә dolu idi. Yörgen budaqlardan
birini әlindә tutub fikirli-fikirli yanındakı qırmızı muxomora
vurdu. Muxomoru әzib bu gözәl göbәlәklәrdәn danışmağa başladı.
Yörgen söhbәtin mövzusunu dәyişmәk istәyirdi.
– Buna bax, Mattis. Әgәr kimsә belә bir muxomoru yesә,
kitabı bağlandı.
Qıpqırmızı göbәlәk zәrbәdәn iki bölünmüşdü – ağ, bәrk
qarnı olan bu bitkinin içindә ölüm gizlәnmişdi.
Mattis sәksәndi, amma elәcә uzanıqlı halda gözünü qırpmadan
ona baxdı.
– Doğru deyirsәn?
Yörgen:
– Hә, muxomor qorxulu göbәlәkdi, – dedi. – Qәdim vaxtlarda
ondan sıyıq hazırlayıb öldürmәk istәdiklәri adama verirdilәr.
Mattis gözünü muxomordan çәkә bilmirdi. Onu qeyri-ixtiyari
dәhşәtli bir istәk bürüdü. Sanki muxomor dalğa kimi üzәrinә
gәlib, onun zәif yerlәrini taparaq özünә tabe elәyirdi.
297