Page 301 - Tarey Vesos_Макет 1

Quşlar
– Bilirsәn, bax indi siz Xeqeylә birsiz, – dedi. – Amma bu,
bir iş deyil, başa düşürsәn? Belә çıxır ki, daşın altında uzananla
uzanmayanın heç bir fәrqi yoxdu.
Yörgen:
– Hә, – dedi.
– Nә hә?
Yörgen bir qәdәr sıxılaraq:
– Yox, – dedi.
Mattis gözünü ondan çәkmәdәn soruşdu:
– Sәnә bir sual vermәk olar? Nә vaxtdı bunu sәndәn soruşmağa
ehtiyat edirәm.
Yörgen başını tәrpәtdi:
– Biz valdşneplә sanki birik. Biz onunla bir canıq! Doğrudanmı
sәn bunu anlaya bilmirsәn?
Yörgen başını buladı.
Mattis mәqsәdә toxunuşlarla yaxınlaşırdı. Hiss edirdi ki,
nәsә әmәlә gәlir. Amma mәhz nә? Әmәlә gәlir, vәssalam, bu da
kifayәtdi. Orada, gecәnin zülmәtindә. Alov. Ölüm. Gözlәri alışıb-
yanırdı. Yörgenә baxan kimi, o da dәrhal alışdı. Ona belә dә
lazımdı.
Boş şeydi. Hamısı ona görәdi ki, mәn muxomor yemişәm.
Amma qoy bu qorxulu gözlәrim Yörgenә baxmağında olsun.
Qoy… baxım…
Qәflәtәn qara bir kölgә üzüb Yörgenin üstünә düşdü. Bu da
boş şeydi, bu da yediyim muxomora görәdi. Mәn ölmәyәcәm.
Qoy Yörgen ölsün!
Vә Mattis Yörgenin üstünә atılıb sanki vәhşi heyvan kimi
bәrk-bәrk ondan yapışdı.
Yörgen soyuq vә sakit tәrzdә:
– Nәdi, mәni öldürmәk istәyirsәn? – soruşdu vә bütün bu
hücum heç nә oldu. O, Mattislә uşaq kimi davrandı. – Bәsdi,
giclәmә!
Yörgen Mattisi qaldırıb çeşmәyә tәrәf apardı. Onun rәngi
qaçmış sifәtinә su vurdu. Әvvәlcә Mattis müqavimәt göstәrdi,
amma soyuq payız suyu alovunu söndürәndә sanki yuxudan

301