Page 296 - Tarey Vesos_Макет 1
P. 296
Tarey Vesos
budaqları altında diri-diri basdırılmış kimi hiss edirdi. Mattislә
Yörgen başlarını daşın üstә qoyaraq, gözlәrini yumub yerdә
uzanmışdı.
Bax elә indi әsl vaxtıdır.
İrәli, göy gurultusunun içinә! Mattis özünә ürәk-dirәk vermәk
üçün o hadisәni düşündü. Astaca qalxdı. Yörgen dәrhal gözlәrini
açdı. O, çox sayıq idi.
– Mattis, gәl bir az da dincәlәk.
Mattis hiddәtlә:
– Yox, yox, sәninlә danışmalıyam, – dedi.
Bu yerdә başqa tonla danışmaq olmazdı.
– Onda ürәyini boşalt gәlsin.
– Yәqin, özün dә görürsәn ki, gün-gündәn daha da pis
işlәyirәm.
Bu, hәqiqәt idi, Mattis, doğrudan da, indi әvvәlkindәn dә pis
işlәyirdi. Yörgen özü dә görürdü vә indi bunu Mattisin öz dilindәn
eşitmәk ona xoş deyildi.
– Hә, sәn necә adamsan axı? Nәsә heç cür anlamıram – bu
dәfә Yörgenin sәsi sәrt idi.
Mattisi cәsarәtlәndirәn dә elә bu sәs oldu:
– Bәs sәn necә adamsan? Xeqeni kim mәndәn aldı? Sәncә,
bu, yaxşı hәrәkәtdi?
Yörgen pәrt olub:
– Nәsә belә alındı, – dedi.
Susdular. Xeqe sanki xәyalәn dә olsa, heç birinin tәrәfini tut-
madan onların arasında dayanmışdı.
Yörgen sükutu pozdu.
– Yaxşı olar ki, sәn özünü yox, Xeqeni düşünәsәn. Ona görә
sevinәsәn. Elә bilirsәn, hәyat әvvәllәr ona xoş idi?
Mattisin nitqi tutuldu. Donuxub qalmışdı. O, hәr şeyә dörd
bir tәrәfdәn belә cәld baxa bilmәk iqtidarında deyildi. Yörgen,
әlbәttә ki, haqlıdı, amma…
O qımıldanmadan otursa da, aciz halda qanadlarını çırpan
quşa bәnzәyirdi. Dünya qәflәtәn peyda olub, insanı әzәn güclә
doluymuş. Özü dә güc dedikdә, tәkcә bu Xeqe, Yörgen vә qalan
296