Page 294 - Tarey Vesos_Макет 1

Tarey Vesos
Amma Mattis artıq bacısının düşündüyü qәdәr sadәlövh
deyildi. O, öz planı barәdә düşünürdü:
Biz indi sәninlә bu tәpәcikdә oturmuşuq, – dedi.
Xeqe başını tәrpәtdi. O, davam etdi.
– Әvvәl dә sәninlә belәcә tәpәcikdә oturardıq.
– Hә, – Xeqe sözündәn tutdu, – lap bu yaxınlara qәdәr.
Mattis gülümsәdi, hәr şey istәdiyi kimi gedirdi. İndi ehtiyatla
Yörgeni ondan uzaqlaşdırmalıydı.
– Dünyada sәninlә belәcә oturmaqdan gözәl şey yoxdu.
Xeqe azca tәәccüblәndi vә Mattis tәlәsik әlavә etdi:
– Mәncә, biz bu tәpәciyin üstündә tez-tez oturmalıyıq.
– Elәmi?
– Bәs sәncә?
Xeqe cavabında:
– Otur da, sәnә kim mane olur? – dedi.
Mattis anladı ki, bacısı onu özündәn ayrı tutur. Artıq geri
çәkilmәk gec idi, hәr şey sonacan aydınlaşmalıydı.
– Bәs sәn mәnimlә oturacaqsan?
– Mәn niyә? – Xeqe soruşdu.
Bacısının baxışları bir yerdә dayanıb-durmurdu. Onu belә
görmәk Mattisә ağır gәlirdi.
– Nә sәbәbә?
Xeqe cavabında:
– Mәnim kimlә oturduğumu özün dә bilirsәn, – dedi.
Bacısı bunu elә adi bir söz kimi dedi ki, planı o dәqiqә alt-üst
oldu. Daha Mattisdәn heç nә qalmadı: qәtiyyәti vә ixtiraçılığı
әlәkdәn süzülәn su kimi axıb getdi. Hәlә nәzәrdә tutduğuna
düzәmәlli başlamazdan әvvәl uduzdu. Kәdәrli baxışlarla:
– Daha sәnә heç bir sözüm yoxdu, – deyib qalxdı.
Xeqe susurdu, hәtta ona sarı dönmәdi dә. Mattis әlavә etdi:
– Qәribә dә olsa, tәpәciyin dә xeyri olmadı. Elә bilirdim,
Yörgen gәlәnәcәn sәni öz tәrәfimә çәkә bilәcәm.
Xeqe hәlә dә yumşaq tәpәciyin üstündә oturmuşdu. Nәhayәt,
o da qalxdı:
– Ox, heç özüm dә bilmirәm, – çaşqın halda dillәndi.

294